Heimwee is verlangen naar thuis. Maar om dat gevoel te ervaren, moet je wel een thuis hébben. In het dierenasiel Almere zitten tientallen dieren die zoiets node missen, maar ‘t ontzettend verdienen. We brengen een dag bij hen door, en spreken een paar van de mensen die hun best doen om deze dieren tóch een beetje een thuisgevoel te geven.
Lees het verhaal
‘DoeMere overtuigend van start’ kopte de lokale krant Almare in 1988 euforisch na de opening van Flevolands grootste woonboulevard. Het futuristische complex met de witte puntdaken en de kenmerkende lichtbol was meteen een hit: in de eerste drie dagen kwamen er zo’n honderdduizend bezoekers op af. Ondernemers van het eerste uur halen nu herinneringen op aan de gouden jaren en de vele geslaagde evenementen. En al even leuk: ze werpen meteen ook een blik in de toekomst.
Lees het verhaal
Alles in de piramide onttrekt zich aan de wetten die erbuiten gelden, zo is de theorie. En de bewoners zeggen dat zij het in de praktijk elke dag ervaren. De rozen staan langer op de vaas, er vliegen wilde vogels in het huis en in de zitbank groeit een plant. En zelf voelen ze zich gezond en gelukkig. Zij hebben hun eigen huis gebouwd naar hun eigen overtuiging, passie en droom, zonder enige beperking.
Lees het verhaal
‘Ik doe wat ik van nature goed kan, en ik voel ‘t aan als er iets is. En als ik iets voel, dan doe ik er ook wat mee. Dan begin ik er gewoon over en dan komt het goed. Als je maar geduld hebt en mensen in hun waarde laat.’ Caroline van Ginkel-Penning is in november tien jaar vrijwilliger bij Humanitas Almere, een grote afdeling van de landelijke vrijwilligersvereniging. Ze helpt gezinnen die hulp nodig hebben door er gewoon te zijn. Nou ja, gewoon: het gaat altijd om gezinnen met problemen. Toch hoeft het niet ingewikkeld te zijn: ‘Ik toon de andere kant van het kind en help ouders omdenken. Dan trekt de spanning eruit. Ik geef ook tips of stel vragen, zodat de mensen er zelf over gaan nadenken. En als ik dan een weekje later terugkom, staat zo’n ouder met het kind voor het raam te wachten. En dan fluistert die moeder even later tegen mij dat het gewerkt heeft. Dat is een feest. En dan die blije gezichten en de armpjes van zo’n vrolijk kind om je heen: dat geeft mij een boost. Daar word ik zelf enorm blij van.’
Lees het verhaal
Mijn zusje had vroeger een droom. Ze wilde niets liever dan au-pair worden. Ze wilde de wijde wereld in, weg uit dat saaie dorp waar ze al haar hele leven woonde. Maar eenmaal in Parijs bleek het allemaal toch wat minder rooskleurig dan ze zich had voorgesteld. Ze kreeg vreselijke heimwee. In één van haar vele brieven naar huis schreef ze: ‘Als ik weer terug ben, blijf ik tot mijn vijfendertigste thuis wonen.’ Die heimwee had niemand zien aankomen. Zijzelf al helemaal niet.
Lees het verhaal

Categorieën