Caroline van Ginkel – Moeder, oma, buurvrouw, vriendin…

In: Column | Editie:

Tekst: | Fotografie:

‘Ik doe wat ik van nature goed kan, en ik voel ‘t aan als er iets is. En als ik iets voel, dan doe ik er ook wat mee. Dan begin ik er gewoon over en dan komt het goed. Als je maar geduld hebt en mensen in hun waarde laat.’ Caroline van Ginkel-Penning is in november tien jaar vrijwilliger bij Humanitas Almere, een grote afdeling van de landelijke vrijwilligersvereniging. Ze helpt gezinnen die hulp nodig hebben door er gewoon te zijn. Nou ja, gewoon: het gaat altijd om gezinnen met problemen. Toch hoeft het niet ingewikkeld te zijn: ‘Ik toon de andere kant van het kind en help ouders omdenken. Dan trekt de spanning eruit. Ik geef ook tips of stel vragen, zodat de mensen er zelf over gaan nadenken. En als ik dan een weekje later terugkom, staat zo’n ouder met het kind voor het raam te wachten. En dan fluistert die moeder even later tegen mij dat het gewerkt heeft. Dat is een feest. En dan die blije gezichten en de armpjes van zo’n vrolijk kind om je heen: dat geeft mij een boost. Daar word ik zelf enorm blij van.’

Ook bij de VMCA doet ze vrijwilligerswerk, in de Terminale Zorg, en bezoekt ze verder eenzame ouderen. ‘Heel dankbaar en liefdevol werk. Als een cliënt komt te overlijden, dan zet ik mijn hoofdtelefoon op en luister ik een uurtje hardcore, trance en dance. Ja, dat is dan mijn uitlaatklep.’ Maar haar roeping vervult ze toch bij Humanitas, met kinderen. ‘Ik ben met hart en ziel in zo’n gezinnetje aanwezig en kan goed afstand nemen na een bezoek. Maar komt na een jaar het afscheid en moet ik loslaten, dan vind ik dat nog steeds moeilijk. Je bent van elkaar gaan houden.’

Aan het einde van het gesprek zoekt ze in haar tas. Er komt een klein, zelfgemaakt sieraadje tevoorschijn: een geluksengeltje. Als ze bij een gezin afscheid moet nemen, laat ze altijd een aandenken achter. Nu wil ze iets geven omdat ik vrijwilligers onder de aandacht breng: ‘Het moet niet over mij gaan, maar over al die ontelbare vrijwilligers.’ Waarvan akte.

Caroline is gefotografeerd op het Belfort, op één van de mozaïekbankjes, omdat die veelzijdig en veelkleurig zijn, zachte en scherpe kanten hebben en heel uitgesproken en tóch uitnodigend zijn. Maar vooral omdat er zoveel liefde in zit om ze te maken, en je er dankbaar op moet gaan zitten.

 

Troon

De rubriek Troon belicht minder bekende Almeerders die onuitwisbaar hun stempel op de stad drukken of hebben gedrukt. Het zijn de stille bouwers, de zachte redenaars, de onvermoeibare pleitbezorgers en de harde werkers. Ze zoeken niet de publiciteit, maar blijven op de achtergrond. Lifestyle Almere zet hen op de virtuele troon. Op een plek in de stad, die voor hen een speciale betekenis heeft.

Weet je een goede kandidaat voor de troon? Meld het ons door een mail te sturen naar:
troon@lifestylealmere.nl