Gerrit Jan Groothedde, beter bekend als ‘Eetschrijver’, is freelance culinair journalist. Op zijn blog www.eetschrijver.nl geeft hij (on)regelmatig zijn ongezouten mening over eten en alles wat daarmee samenhangt. Na Weg van de supermarkt en Het Antidieetboek werkt hij momenteel aan zijn volgende boek.
‘Hahahaaa!!’, schaterde de kennis. ‘Jij staat hier een zak patat leeg te eten! Met een klodder mayonaise! Is dat nou gezond?’ Schuddebuikend en dijenkletsend stond hij voor mijn neus, in het centrum. Betrapt had hij me, met al mijn verhalen en boeken over gezond eten. Stond die Eetschrijver gewoon een patatje mét weg te kanen!
Zal ik een geheimpje verklappen? Ik ben net een echt mens. Ik geniet van af en toe een pleziertje, van iets lekkers, van een verwennerijtje. Ik hap ook regelmatig in een stukje chocola. En bij echt mooi weer – ik kijk er nú alweer naar uit – ga ik graag even langs bij die uitstekende ijssalon (ja, die) voor een mooie ijscoupe.
Is dat gezond? Nou, net zoals ik in mijn artikel elders in dit nummer vertel, is het antwoord daarop ja en nee. En misschien in dit geval wat meer nee dan ja. Zo’n frietje mét? Aardappel, gefrituurd in plantaardige olie, met een saus die bestaat uit eierdooier en ook weer plantaardige olie. Wat is daar precies ongezond aan? Oké, wat veel zout. Maar ik eet zoiets ook niet elke dag, hè? Het is precies wat ik zeg: een verwennerijtje, voor af en toe.
Hetzelfde geldt voor die chocola. Ik verzeker je: daar zitten heel wat gezonde stofjes in. Flavonoïden bijvoorbeeld, nou, google die zelf maar even. Het bevat ook suiker. Klopt. Maar eet je goede chocolade en geen candybars (die vind ik gelukkig echt niet te hachelen), dan werk je al heel wat minder suiker naar binnen. Sowieso vind je te veel suiker al snel niet meer lekker, als je er weinig van eet. En ook hier geldt: alles met mate.
Die ijscoupes zijn van hetzelfde laken een pak. Goed ijs, gemaakt door een echte ijsmaker en met ingrediënten van goede kwaliteit, maakt al een heel verschil. Daarmee is ijs nog steeds niet bepaald gezond, hoor. Maar dus wél ontzettend lekker. En dat mag af en toe best. Maak er gewoon geen dagelijkse, zelfs niet eens wekelijkse gewoonte van. Zelf eet ik liefst heel dure ijscoupes – als ik daar te veel van eet, ben ik failliet. Als je jezelf verwent, kun je dat beter één keer goed doen dan tien keer zozo.
Dus ja, je kunt me af en toe ergens vinden terwijl ik ontzéttend ongezond zit te doen. Ik zou zeggen: lach daar dan vooral heel hard om. Want ook lachen is gezond. Zeggen ze.
