Ze is wars van autoriteit, veerkrachtig, eigenwijs, analytisch, ambitieus, gevoelig en openhartig. Marjon de Hond. Ruim tien jaar lang was zij ‘die bekende weervrouw’ bij het Achtuurjournaal. Na twee miskramen zegde ze haar baan op. Haar lijf duldde de tien deadlines op een dag niet langer. Ze koos voor rust en kreeg een tweede dochter. Nu – vijf jaar na haar vertrek bij de NOS – verbreekt ze de zelfgezochte stilte. Waarom? ‘Ik wil anderen helpen. Doen wat ertoe doet.’

Als kind groeide Marjon de Hond op in Zeeland. ‘Het waaide altijd op Tholen. Die vergezichten, die wolkenluchten… Ze fascineren mij al van jongs af aan.’ Bij haar opa en oma op de boerderij kwam ze graag. ‘Daar voelde ik me echt vrij. Ik heb er heerlijk kunnen struinen. Zij hadden een eigen moestuintje speciaal voor mij gemaakt, bij hen op het erf. Ik genoot als ik lekker met mijn handen in de aarde zat te wroeten.’ Die vrijheid die zij tijdens haar jeugd vond, is een steeds terugkerende wens in haar leven. ‘Ik wil me vrij kunnen blijven bewegen. Als ik het gevoel krijg dat ik dingen móet, gaat er iets mis in mijn lijf. Misschien is daarom die vrijheid zo essentieel voor mij.’ 

Oh, als ze maar niet dood gaat…

Haar zorgeloze jeugd werd wreed verstoord. ‘Mijn zus kreeg zware epilepsieaanvallen. Vanaf dat moment heb ik mijn moeder vaak in angst gezien: ‘Oh, als ze maar niet dood gaat!’ We spraken er verder niet over, terwijl ik die behoefte als kind wél had.’ Ze zwijgt even. ‘Of dat typisch Zeeuws is? Weet ik niet. Mijn ouders vonden: doe maar normaal, dan doe je gek genoeg. Dingen bespreekbaar maken, was er destijds niet bij. Tenminste, zo heb ik dat als kind ervaren.’ Als kinderen zich niet goed kunnen uiten, heeft dat invloed op hun lichaam: Marjon is ervan overtuigd. ‘Misschien was dat een van de redenen waarom ik acute reuma kreeg. Waarschijnlijk ligt het complexer, maar lichaam, geest, voeding en wat er in je leven gebeurt: alles reageert op elkaar, net als bij het weer trouwens.’ De voortdurende dreiging van de dood was er van jongs af aan. De confrontatie met de dood vond ze als twintiger heftig: ‘Mijn oma overleed plotseling en een tante pleegde zelfmoord. Dat maakte enorme indruk op mij tijdens mijn studietijd. Ik heb die dingen pas later een plek kunnen geven.’ 

Dan heb je in elk geval geen geldzorgen

Haar ouders vonden het belangrijk dat Marjon ging studeren. ‘Misschien leeft bij die generatie de overtuiging: ga studeren, want dan kom je goed terecht, en heb je later in elk geval geen geldzorgen.’ Na haar ingenieursopleiding technische natuurkunde aan de HTS, volgde Marjon een doctoraalstudie aan de universiteit van Utrecht, en bekwaamde zij zich in de meteorologie en fysische oceanografie. Tijdens haar studie in Utrecht kwam NOS-hoofdredacteur Nico Haasbroek op de universiteit een praatje maken over het NOS Journaal en het weerbericht. Studenten konden intekenen voor een workshop. Marjon was nieuwsgierig en liet zich op een zaterdag rondleiden op de Journaalredactie. ‘Ik mocht een stukje van het Journaal presenteren en ook het weerbericht. Dat was wel grappig.’ Kort daarna belt Erwin Kroll haar op. ‘Of ik voor een screentest langs wilde komen.’ Als enige kandidaat legde ze de test af. Een week later ondertekende zij het contract bij de NOS. In 1999 draaide ze ochtenddiensten voor het Radio 1 Journaal en de Wereldomroep, en het weerbericht voor Ontbijt TV. ‘Dat waren hele vroege diensten en ’t was flink aanpoten. Na die ochtenddienst mocht ik met Erwin Kroll meelopen om over het televisiegedeelte te leren. Dan vertelde hij waar ik op moest letten. Maar het meeste leerde ik in de praktijk, voor de camera, door te doén!’ En hoewel ze ‘achtervang’ was voor Erwin Kroll, Gerrit Hiemstra en Diana Woei, hoefde Marjon hen nooit te vervangen. Ze vond het dan ook verrassend toen ze een week na het plotselinge vertrek van Diana Woei ineens als weervrouw van het Achtuurjournaal voor de camera stond. ‘Natuurlijk vergde dat wel wat van me.’ Ietwat laconiek voegt ze eraan toe: ‘Maar ach, ik was 28. Jong, flexibel en ambitieus. En wanneer komt zoiets op je pad?’

Ik zeg wat ik denk, wat in me opkomt. Misschien ben ik wel een open boek

Stoomcursusje presenteren

Haar kracht schuilt in haar karakter, vindt ze: ‘Ik blijf praktisch en dicht bij mezelf. Nog steeds zeggen mensen regelmatig dat ik de dingen zo lekker duidelijk kon verwoorden. En daarbij zo gewoon bleef. Ach, ik zeg wat ik denk, wat in me opkomt. Misschien ben ik wel een open boek.’ Terugblikkend op haar leven bij de NOS zegt Marjon nu: ‘Het was een leuke en leerzame periode. Maar ik ben wél voor de leeuwen gegooid. Ik kreeg een stoomcursusje presenteren en moest vooral gewoon meedraaien.’ Bij de NOS ontmoette ze haar man, met wie ze twee kinderen kreeg. ‘Ik ben ambitieus ingesteld. Mijn keuze voor de dynamiek van de journalistiek, deadlines halen: het was een spannend avontuur.’ Voelt ze zich gedreven door perfectionisme? Ze knikt. Relativerend: ‘Het is ook goed geweest dat ik ’t kon doen. Ik heb leren presenteren. Dat ambieer ik nu opnieuw: ik zou bijvoorbeeld graag een programma over voeding en gezondheid willen doen.’ Haar studie meteorologie en oceanografie en een aantal verre vakanties brachten haar op de mooiste plekken van de wereld. ‘Ik heb op gletsjers gelopen, ijskoude wind langs mijn benen gevoeld. Ik heb in een vulkaan gestaan, de hitte trotserend. Ik heb pinguïns gezien. Wie mag dat allemaal meemaken in zijn leven?’

Vlak voor de uitzending viel ik flauw

Haar kinderen – mooie dochters van 3 en 8 – houdt ze voor om vooral te kiezen wat ze leuk vinden. ‘Want alleen als je op je passie zit, hou je je werk vol,’ zegt Marjon stellig. Zelf is ze in de ban van biologische voeding, veel ‘buiten zijn’, én de orthomoleculaire geneeskunde. ‘Vanuit mijn liefde voor de wetenschap wil ik alles uitgezocht, getest en beredeneerd hebben. De laatste jaren heb ik me dus op het onderwerp gezondheid gestort.’ Was daar misschien een aanleiding voor? 

‘Na de geboorte van mijn oudste dochter Roos raakte ik in een postnatale depressie. Toch wilden wij na Roos heel graag een tweede.’ Het lukte niet; Marjon kreeg twee miskramen. De dag na haar tweede miskraam stond ze al weer voor de camera, het nieuws te presenteren. ‘Vlak voor die uitzending ben ik nog flauwgevallen. En toch doorgaan, hè…’ Ze grijnst. ‘Ik weet nog dat mijn huisarts zei: ‘Hoeveel signalen moet je krijgen, dat je lijf het niet meer aankan?’ Ik was puur aan het overleven, draaide op adrenaline.’ Om speculaties tegen te gaan zei ze later in een interview, dat de werkdruk en de depressie de redenen waren voor haar vertrek bij de NOS. ‘Ik houd graag de regie over mijn leven; ik houd niet van geroddel. Duw me niet in een hokje, maar geef me lucht. En laat het mij zélf maar vertellen.’ Iemand vroeg haar of zij zich niet schaamde voor haar depressie. ‘Wat ik heb meegemaakt, zie ik niet als zwakte. Een ‘geestelijke ziekte’ zoals een postnatale depressie, zo weet ik inmiddels, komt vaak voort uit een lichamelijke onbalans, een tekort aan vitamines en mineralen. Maar hé, legio mensen ervaren zulke tegenslagen in hun leven. Waarom zou ik
daar dan moeilijk over doen?’

Duw me niet in een hokje, maar geef me lucht

Kennis kriebelt: ik wil anderen inspireren

Met haar eigen-wijsheid en gedrevenheid zocht zij tot op het bot uit, hoe het allemaal zo ver had kunnen komen. Inmiddels heeft ze haar studie tot Natuurvoedingsadviseur afgerond en gaat ze zich nu bekwamen in de Orthomoleculaire geneeskunde. ‘Wist je dat jouw darmen en hersens nauw samenwerken? En dat, wanneer dat evenwicht verstoord raakt, de serotonine – het happy-hormoon, zeg maar – niet komt waar het hoort? Het lichaam zit complex in elkaar; ik wil weten hoe ik het op een positieve manier kan beïnvloeden.’

Alles wat zij zelf ervaart en via verschillende studies aan kennis heeft opgedaan, wil Marjon nu delen met anderen. ‘De kennis kriebelt. Ik wil anderen helpen en inspireren tot een gezondere levensstijl.’ Terugkijkend op de tien tropenjaren bij de NOS beseft Marjon dat zij de laatste jaren veel bewuster leeft. ‘Nuchter ben ik altijd wel gebleven. En gelukkig ben ik nooit mijn gevoel voor humor kwijtgeraakt. Hoe slecht ik me af en toe ook voelde.’ 

Voeten in de klei, handen in de aarde

Of zij straks een tv-programma gaat presenteren over voeding en gezondheid, weet ze nog niet. ‘Blijf gezond met Marjon de Hond. Dat zou een geschikte titel zijn!’ zegt ze lachend. ‘Ik vind heel veel dingen leuk om te doen. Je moet vooral nooit het kind in jezelf vergeten.’ Ze mijmert verder: ‘Misschien wordt het wel een parttime baan in de biologische sector. En daarnaast mijn eigen praktijk opbouwen, mensen op weg helpen naar een gezondere levensstijl. In de talkshow van Humberto Tans heb ik dat geopperd. De volgende dagen stroomde mijn mailbox vol.’ Veel lovende woorden vanuit de orthomoleculaire hoek? ‘Ja…’, glimlacht ze. ‘Wie weet wat dat me nog brengt. Ik wil ook nog een boek schrijven – en lezingen geven – over mijn eigen zoektocht naar gezondheid, om zo anderen die in hetzelfde schuitje zitten, een hart onder de riem te steken. Ik wil duidelijk maken, dat er altijd nog wel lichtpuntjes zijn.’
Een zomers briesje speelt met haar korte haar. Ze kijkt omhoog naar de lucht. ‘Kijk, die wolken. Je weet nooit precies waarom de ene wolk een onweersbui wordt, en de andere niet. Zo is het ook in het leven.’ Het liefste staat Marjon met beide voeten in de klei, en wroet zij met haar handen in de aarde. ‘In mijn moestuintje, in onze achtertuin, lopen kippen rond. Op die manier zien mijn dochters waar eieren vandaan komen, dat wortels in de grond groeien, en hoe aardbeienplantjes uitgroeien. Net zoals ik het als kind zag. De cirkel is rond.’

 

Marjon de Hond

3 juni 1972

Neeltje Gertruida (Marjon) de Hond wordt geboren in Tholen, Zeeland

1990 – 1995

Studie ingenieursopleiding technische natuurkunde aan de HTS

1995 – 1999

Studie meteorologie en fysische oceanografie aan de Universiteit van Utrecht

1999

Bij een screentest wordt ze ontdekt door het NOS Journaal

April 2000

Officieel weervrouw bij Achtuurjournaal, volgt Diana Woei op. Dit doet ze 10 jaar lang

2009

Ze stopt, om gezondheidsredenen, plotseling met haar presenteerwerk 

2010

Definitief vertrek bij de NOS. Haar plaats wordt ingenomen door Willemijn Hoebert. Daarna volgt een stilte tot maart 2015

2013 – 2014

Studie Natuurvoedingsadviseur bij Sonnevelt Opleidingen

2014

Opleiding Vrouw & Hormonen bij Care For Women

Mei 2015 

Opleiding tot OERSLANK Coach B-Licentie bij Yvonne van Stigt

Maart 2015

Marjon vertelt over haar ambities in Humberto Tans talkshow RTL Late Night

Zomer 2015

Marjon staat op de cover van Lifestyle Almere

 

Kleding

Sandwich

Pagina 8-9:

Oranje shawl € 29,95

Blauwe jurk € 79,95

Pagina 11:

Vest € 119,95

Top € 69,95

Pagina 13:

Blauwe top € 49,95

Blauwe broek € 69,95

Cover:

Ketting € 29,95