Dakloos? Verslavend!

In: Overig | Editie:

Tekst: | Fotografie:

Gevoel met je omgeving krijg je pas écht bij een tochtje in een cabriolet. Ooit waren auto’s open, toen kwam de luxe van een dak; hoe een mens zich kan vergissen… Ga voor dakloos! Gooi je haren in de wind en geniet!

De warmte van de zon op je kruin krijgt net genoeg koeling van de rijwind, die over de voorruit heen naar binnen waait. Het getjilp van de vogels trekt aan je voorbij als een psychedelisch, maar prachtig concert en de geur van dennennaalden is allesoverheersend. Het gevoel van autorijden zonder dak laat zich beschrijven, maar amper bevatten voor wie het nooit heeft meegemaakt. Wanneer je even stil gaat staan om van het uitzicht te genieten, trilt de lucht boven de motorkap en trekt de geur van hete olie in vage, maar onmiskenbare vlagen langs je neus, terwijl de motor tikkend afkoelt. Rijden in een cabriolet is de puurste manier van autorijden. Zeker wanneer je een ietwat Spartaanse cabrio hebt, word je één met je auto en de omgeving. Eigenlijk is het eigenaardig: in de vroege jaren van het automobilisme waren auto’s vrijwel altijd open. Pas na een tijdje kwamen fabrikanten met gesloten automobielen, wat toen het summum van luxe en verwennerij was. Tegenwoordig is het precies andersom. De echte levensgenieter kiest juist voor een cabriolet. 

Vele vormen, merken en modellen

Heb je eenmaal die keuze gemaakt, dan is er nog een lange weg te gaan. Cabriolets zijn er in vele vormen, merken en modellen. Wat voor jou de beste keuze is, hangt af van je persoonlijke omstandigheden. Om te beginnen moet je besluiten of het je enige auto wordt, of een extraatje dat alleen op mooie zomerdagen naar buiten komt. Is dat eerste het geval, dan moet je natuurlijk vooral ook letten op het aantal zitplaatsen en de bagageruimte. Gelukkig zijn veel cabriolets afgeleid van gewone, alledaagse modellen en die bezitten dan ook veel van het gebruiksgemak van die wagens. Eén van de bekendste voorbeelden is de Volkswagen Golf Cabriolet, maar ook de Audi A3 en een BMW 3-serie zijn er met wegklapbaar dak. Die auto’s zijn prima te gebruiken voor woon-werkverkeer en de zaterdagboodschappen. Uiteraard zijn er concessies gedaan. Een opvouwbaar dak neemt ruimte in beslag en die ruimte moet ergens vandaan komen. Daardoor hebben zulke cabrio’s aanzienlijk minder kofferruimte dan hun dichte broeders en zit je achterin een stuk krapper. Hoeveel krapper? Dat hangt er van af: heeft de auto een stoffen of een metalen dak? Laatstgenoemde constructie kreeg dankzij de Mercedes SLK en Peugeot 206 veel navolging, maar is de laatste jaren weer op zijn retour. Het vouwmechaniek is relatief zwaar en ingewikkeld, waardoor het meer ruimte opslokt dan een stoffen kap. Bovendien moeten daardoor veel concessies worden gedaan aan het ontwerp van de auto, waardoor deze CC’s (coupé-cabriolet) meestal een buitenproportioneel grote achtersteven hebben, wat het uiterlijk niet ten goede komt. Bovendien betekent het hogere gewicht meer verbruik, meer houderschapsbelasting en minder sportieve rijeigenschappen. Het voordeel van een vaste kap is dat die ’s winters beter isoleert en minder slijtage- en vandalismegevoelig is dan een stoffen kap, waardoor zo’n CC geschikter is voor dagelijks gebruik, zelfs in de winter. Mede dankzij de steeds betere kwaliteit van de materialen beleven stoffen kappen de laatste jaren een comeback. Goed nieuws voor de puristen, waarvan velen de CC niet erkennen als een volwaardige cabriolet. 

De kosten vallen best mee

Is cabrio rijden een dure hobby? Dat valt best mee, mits je niet al te hoge eisen stelt. Een goede tweedehands MX-5 heb je al voor een paar duizend euro, en je hebt er daarna weinig kosten meer aan. Vanaf zo’n vijftien mille koop je al een aardige Porsche Boxster, maar reken dan wel op hogere verbruiks- en onderhoudskosten. Voor cabrio’s die je maar een beperkte periode in het jaar gebruikt, hebben veel verzekeraars gunstiger premies, helemaal als je hem binnen kunt stallen. Kies je voor een open huis-tuin-en-keuken-auto, dan ben je een paar duizend euro duurder uit dan dezelfde auto dicht.

Geniale zet van Mazda

Puristen kiezen overigens sowieso voor een cabrio die niet is gebaseerd op een bestaand model, maar die vanaf de eerste potloodstreep bedoeld was als een open auto. Bij zo’n auto zijn geen omslachtige ingrepen nodig om hem open te maken, waardoor de lijnen beter in verhouding zijn. Verder scheelt het ook in gewicht. Een dichte auto tot cabriolet verbouwen is veel meer dan het dak eraf halen. Een gewone auto put namelijk een groot deel van zijn stevigheid uit het dak. Haal je dat er af, dan blijft er iets over dat nog het best te vergelijken is met een natte kartonnen doos. Daarom zijn er speciale verstevigingsbalken nodig en dat betekent: meer gewicht. Een pure cabriolet is meestal van het type dat roadster, spider of spyder wordt genoemd. Dan hebben we het over een lichte tweezits open auto. Vaak hebben ze achterwielaandrijving, waardoor de auto onder extreme omstandigheden moeilijker in de hand te houden is, maar waardoor toch ook de betrokkenheid bij het sturen verbetert. Dit type auto was in het grijze verleden vooral in Engeland erg populair. In 1989 deed Mazda een geniale zet met de MX-5, een roadster die was geïnspireerd op de Engelse Lotus Elan, maar met de bouwkwaliteit en betrouwbaarheid waar Mazda bekend om stond. Het autootje bleek een schot in de roos en betekende wereldwijd de terugkeer van de betaalbare roadster. Inmiddels zijn we ruim een kwart eeuw verder. Vorig jaar is de vierde generatie geïntroduceerd. Het mooie aan de MX-5 is dat hij puur rijplezier koppelt aan een schappelijke prijs. Een nieuwe MX-5 is er al voor zo’n dertig mille, een bedrag waarmee je bij andere merken niet hoeft aan te komen voor een vergelijkbare auto. Als ze die al hebben.

Het gevoel van autorijden zonder dak laat zich beschrijven, maar amper bevatten

Prachtige ritten vanuitAlmere

Natuurlijk is het heerlijk om in een cabriolet van A naar B te rijden, maar het meeste plezier beleef je als je toertochten maakt. Van veel populaire cabriolets zijn er clubs die gezamenlijke ritten maken, maar er zijn ook clubs met een keur aan cabrio’s, waar het niet uitmaakt of je een stokoud tweedehandsje hebt of een fonkelnieuwe Ferrari; als het dak er maar af kan. Voor wie liever op eigen houtje cabriotochten maakt, zijn er op internet talloze kant-en-klare tochten te vinden. Meestal zijn die uitgeschreven in ‘bolletje-pijltje’, een methode die uit de rallysport komt. Het leuke daarvan is dat de bijrijder als navigator een actieve rol speelt. Vanuit Almere kun je, dankzij de centrale ligging van onze stad, veel prachtige cabrioritten maken. Een rondje IJsselmeer is een echte aanrader, met vele kronkelende dijkweggetjes en herinneringen aan het Zuiderzeeverleden van onze streek. Via Zeewolde en Harderwijk ben je bovendien zo op de Veluwe. Tip: neem dan niet de Gooiseweg, maar de Eemmeerdijk. Dan is de rit naar de Veluwe op zich al een feest. Al is het alleen maar omdat menig pleziervaartschipper, die normaliter zelf jaloerse blikken incasseert, jou met een vleugje afgunst toe zal wuiven…

Route 66 en langs de Oregon Trail

De meest avontuurlijke manier om te genieten van cabrio rijden is een ver land uit te kiezen en daar een cabriolet te huren. Schrijver dezes reed ooit in vijf weken tijd coast to coast door de Verenigde Staten in een open Ford Mustang. We reden stukken Route 66 en volgden de karrensporen langs de Oregon Trail. Dichter bij de pioniers die in de negentiende eeuw op zoek naar een nieuwe toekomst naar het westen trokken, kun je in onze tijd niet komen. Het feit dat je in een open auto de natuur hoort en ruikt, maakt de beleving zelfs nog een stuk intenser. Maar je hoeft het niet per se zo ver te zoeken. In eigen land kun je bij de meeste autoverhuurbedrijven wel terecht voor een weekendje cabrio rijden. Het brengt alleen één groot risico met zich mee. Voor je het in de gaten hebt, ben je verslingerd en wil je nooit meer dicht rijden. Want het pure gevoel met de weg en de natuur kan verslavend werken.