Gerrit Jan Groothedde, beter bekend als Eetschrijver, is freelance culinair journalist. Op zijn blog www.eetschrijver.nl geeft hij (on)regelmatig zijn ongezouten mening over eten en alles wat daarmee samenhangt. Na Weg Van De Supermarkt en Het Antidieetboek schrijft hij momenteel aan een volgend boek.
Dit zijn vreemde tijden. Een kennis van mij ontwikkelde eerder dit jaar een plug-in voor Google, die precies dát zinnetje toevoegt aan alles wat je online leest. Gewoon voor de lol. Lees je deze column online en heb je de plug-in geïnstalleerd, dan begint die dus met twee keer dat zinnetje. Lolletje van mij.
Maar… om te lachen zijn deze vreemde tijden natuurlijk niet echt. We weten allemaal wat er aan de hand is en welke maatregelen er genomen zijn. Veel sectoren die alleen maar kunnen draaien op grote groepen mensen, moeten het ontgelden. Eén daarvan is de horeca.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ga graag uit eten. Het lijkt me geweldig om er straks, als dit allemaal hopelijk voorbij is, achter te komen dat er nog plekken zijn waar dat daadwerkelijk nog kan. Dat ze niet allemaal het loodje hebben gelegd. Dan gaat het namelijk nóg langer duren voordat we weer onbezorgd lekker buiten de deur kunnen eten. Wie heeft er geen favoriet adresje dat hij ontzettend zou missen?
In deze periode heb ik er een gewoonte van gemaakt om regelmatig thuis uit eten te gaan. Ik kijk welke restaurants in de buurt iets lekkers op het menu hebben om af te halen, en dat haal ik dan in huis. Nee, ik bestel bewust niet via één van de apps of websites die je daarvoor hebt: dat kost die restaurants namelijk nog een extra hap uit hun omzet. Die dotcomjongens redden zich voorlopig wel. Ik haal het gewoon zelf op.
Natuurlijk is ‘thuis uit eten’ niet ‘uit eten’. Je stapt niet ergens binnen, gaat zitten en wacht op de dingen die komen gaan. Je moet zelf een paar dingen doen. Je kunt ‘t je natuurlijk makkelijk maken en alles gewoon opeten, zoals je het in ontvangst hebt genomen. Maar het kan ook anders. Vooral als ik bij één van de betere restaurants besteld heb, vind ik het leuk om de restaurantervaring zo veel mogelijk te benaderen.
Dus dek ik mooi de tafel, trek ik een puik flesje wijn open (dat ik soms ook van het restaurant meeneem; daar verdienen ze ook op), pak ik het mooiste servies dat ik heb en ga ik lekker aan de gang met het mooi opmaken van de (voorverwarmde!) borden.
En wat ik nooit vergeet, is even een berichtje sturen na afloop. Dat het mij gesmaakt heeft. Vinden ze ook fijn!
