Yvette van Ree woont en werkt in Almere. Ze heeft twee puberzoons, van wie de oudste inmiddels in Eindhoven studeert. Yvette heeft in de afgelopen twee decennia Almere zien ontwikkelen, is betrokken bij sociale onderwerpen in onze stad en verhaalt daarover in Lifestyle Almere.
Gezondheid is het thema van dit nummer. Je kunt niet ontkennen dat dit hét onderwerp was van het afgelopen jaar. En dat is het nog steeds. We zijn bezorgd om elkaars gezondheid en hopen dat iedereen gezond blijft.
Je ziet dat bij zo’n ingrijpende situatie het gedrag (uiteraard, want daar hebben we regels voor), maar ook het taalgebruik – en dan doel ik specifiek op begroetingsgedrag – verandert, mee veert eigenlijk. In ons fysieke gedrag zien we afstand: 1,5 meter, met een boog om mensen heen lopen, geen knuffel en geen hand. Verwijdering dus. Tegelijkertijd zie ik in de taal juist toenadering. Wat we fysiek niet kunnen of zelfs niet mogen uitdrukken, geven we nu terug in woorden. Als ik tijdens een wandeling in het bos, op het smalle paadje medewandelaars tegenkom, probeer ik ze zoveel mogelijk uit de weg te gaan door de bosjes in te stappen. Maar we zeggen wel heel vriendelijk ‘hallo’ tegen elkaar. Zelfs de meest afstandelijke en gesloten personen hoor ik nu dingen zeggen, waarvan ik nooit had gedacht dat ze die uit ooit hun mond zouden kunnen krijgen. Zo betrokken, intiem bijna. Interessant vind ik dat doeg, doei, houdoe, de mazzel nu concurrentie hebben gekregen: blijf gezond of stay safe. Bij het afsluiten van een facebook bericht, een appje, telefoongesprek zie je dat vaak … blijf gezond… Ja, natuurlijk, ik doe mijn best. Jij ook!
Ik verbaas me regelmatig over mijn reactie als ik opnames zie van evenementen en feestjes en zo van nog geen twee jaar geleden, waar iedereen dicht op elkaar staat. Soms kijk ik mijn ‘medekijker’ aan en dan roepen we tegen elkaar: ‘Hé, dat kan niet. Niet zo dicht bij elkaar!’ Of erger nog, ik zit gewoon tegen het tv-scherm te schreeuwen. Verbazingwekkend hoe snel we ons aanpassen aan nieuw gedrag, aan nieuwe normen. Alles om gezond te blijven. Vaak filosoferen we erover. Handhaven we dit gedrag als alles dadelijk voorbij is? Is dit de nieuwe norm? Gaan we snel weer terug naar het ‘oude vertrouwde’ of komen er nieuwe ontwikkelingen waar we ons net zo snel weer op aanpassen? Wie zal het zeggen? Tot die tijd zeg ik: blijf gezond allemaal! En wanneer het weer kan, roep ik DOEI (of een nieuwe variant die zich dan misschien heeft aangediend).
