Paul
Paul van Vilsteren is een Almeerse blogger en hij fietst veel. Dat brengt hem langs onmisbare kunst in en rond Almere. Voor Lifestyle Almere schrijft hij daarover in zijn rubriek ‘Paul’. Ontdek de kunst van de stad door Paul’s ogen.
Als ijsblokken op een donker meer
Op een stille herfstavond fiets ik naar het C. van Eesterenplein in Almere Buiten om Marbles te bekijken. Daan is een Nederlandse kunstenaar die de laatste tijd veel te zien is in tv-programma’s, omdat hij dingen maakt die niemand anders maakt. Hij is één van de boegbeelden van de Hollandse designschool. Ook dit kunstwerk in de Bouwmeesterbuurt heeft veel publiciteit gekregen. Als ik tegen de avond het plein op rijd, herken ik het meteen. De zes delen van het beeld lichten blauw op, als ijsblokken op een donker meer.
Ze zijn groter dan ik dacht. Zo ongeveer één bij één meter, en een halve meter hoog. Ik had verwacht dat er rond dit uur nog wel kinderen zouden zijn. Op foto’s en video’s van het beeld zie je ze altijd. Kinderen die er op klimmen, van het ene blok naar het andere rennen, spelend met het licht. Maar vanavond niet. Het plein is verlaten. Alleen bij de snackbar op de hoek staan jongeren. Ze zien de lange man die zijn fiets pontificaal naast het kunstwerk parkeert, en op één van de stenen gaat zitten alsof hij op de bus wacht. Een man op een steen, die geen steen is. Niet van marmer zoals de titel belooft, maar van kunststof, van binnenuit verlicht.
Zodra ik goed zit, gebeurt het wonder. Blauw wordt dieppaars, onder invloed van mijn gewicht of mijn beweging of simpel mijn aanwezigheid. Daarna loop ik van steen naar steen en raak ze aan. Elke steen verkleurt naar paars, paarsoranje of paarsrood. En als ik loslaat, keert het terug naar het oorspronkelijke blauw, nog wit nagloeiend. Uit één van de stenen klinkt een zacht gebrom, als van een transformator. De andere maken geen geluid. Ik hoor niets, ook al leg ik mijn oor er tegenaan, wat er op zijn minst raar moet uitzien in de ogen van de jongeren bij de snackbar.
Dit beeld is gemaakt om doorheen te lopen, aan te raken. En vooral ook bedoeld voor de winteravonden, als het langer donker is dan licht. Het is een kunstwerk op een plein in Almere Buiten om heel lang naar te kijken. Voor een zwerver,
of een passant zoals ik, een baken van licht in de stad.
Paul van Vilsteren
Lees meer blogs van Paul
op http://paulvanvilsteren.com
