Openbare daltonschool Bommelstein, één van de scholen van de Almeerse Scholen Groep, ligt in het hart van de landgoederenbuurt in Almere Buiten. Het is een buurtschool waar soms al twee generaties in de banken zaten. Als centrum van de buurt vervult Bommelstein naast een maatschappelijke functie ook een sociale. Vanuit de school organiseert men tal van activiteiten, niet alleen voor kinderen, maar ook voor hun ouders en de wijk.
‘We zijn een Daltonschool,’ vertelt directeur Connie Omicevic. ‘Dat betekent dat we het erg belangrijk vinden om samen te werken. Binnen de school, maar ook met de buurt. We nemen allemaal onze eigen verantwoordelijkheid, maar ook verantwoordelijkheid voor de situatie om ons heen. Je kunt het zien als een driehoek: ouder, school, kind. Uiteindelijk profiteert het kind daarvan. Die staat centraal bij alles. Bij ons wappert de Daltonvlag fier op het schoolplein. Daar ben ik trots op. Het fijne is dat de ouders binnen onze school erg betrokken zijn. Zij organiseren ook de meeste naschoolse activiteiten. Zo wordt er na schooltijd schaakles gegeven en zijn er regelmatig schaakwedstrijden. Grappig vind ik dat daar kinderen bij elkaar komen en tegen elkaar spelen, die elkaar normaal gesproken op het schoolplein nooit hadden gevonden, omdat ze in totaal andere vriendengroepen zitten.’
‘Eén van de moeders geeft Zumbales en dat gaat er pittig aan toe, hoor! Is je dat te heftig, dan kun je naar een andere ouder die yoga geeft. Pas gaf één van de moeders te kennen dat ze graag een creatieve workshop-cyclus wilde geven. Dat soort initiatieven maken mij helemaal blij! De naschoolse activiteiten zijn voornamelijk gericht op de kinderen, die hier naar school gaan, en hun ouders. We proberen daarbij zoveel mogelijk met gesloten portemonnee te werken.’
Kinderen die elkaar op het plein niet zouden aankijken, zitten nu samen te schaken…
Eigen talent
‘Als school in de wijk nemen we onze verantwoordelijkheid. Dat betekent ook dat we mensen aan elkaar koppelen die iets aan elkaar kunnen hebben. Zo brachten we een Koerdische moeder die moeite heeft met de Nederlandse taal in contact met een Nederlandse moeder die haar nu helpt met oefenen in het praten, lezen en schrijven. Iedereen heeft een eigen talent dat hij of zij kan inzetten. Ook het kind dat moeite heeft met lezen op zijn eigen niveau in zijn eigen klas, maar dat het ontzettend leuk vindt om in een kleutergroep voor te lezen. En dat ook erg goed doet! Weet je, de daltonprincipes van Helen Parkhurst mogen dan al zo’n honderd jaar oud zijn, ze blijven actueel.’
Als je kinderen eigen verantwoordellijkheden geeft, zijn ze tot grootse dingen in staat
Boze Buurman
‘Daarnaast organiseren we ook evenementen voor de wijk. Laatst hadden we een burendag, waarbij iedereen uit de buurt was uitgenodigd. Daarbij werken we nauw samen met de voorzitter van de Landgoederenbuurt, die bij ons in de straat woont. Met z’n allen hebben we toen de buurt opgeruimd. De kinderen uit de bovenbouw trokken de wijk in. De kleinere kinderen kregen de verantwoordelijkheid over het schoolplein. We hadden een springkussen, er was een koe om te melken en er was vooral heel veel eten dat door ouders van onze leerlingen was gemaakt en gebakken. We zorgden ook dat er muziek was. Het was ontzettend gezellig! Een prachtige manier om elkaar en de buurt beter te leren kennen.’
‘Als je elkaar kent, heb je ook meer begrip voor elkaar. Zo hadden we ooit een ‘Boze Buurman’ in de straat. Bij het voetballen kwam er regelmatig een bal in zijn tuin en daar was hij niet zo blij mee. Vandaar dat hij ook zijn bijnaam kreeg. We zijn met hem in gesprek gegaan, en sindsdien is hij geen boze, maar gewoon een áárdige buurman. Hij kwam zelfs na Sint Maarten naar onze school met snoep dat hij overhad. Nu zijn we niet zo happig op snoep, maar het gaat om de gedachte. Het was toch een ontzettend lief gebaar. Zo zie je dat alles is op te lossen. Het gaat vooral om begrip voor elkaar. Daarover gesproken: we vieren op school alle bekende feesten. Niet alleen Sinterklaas en Kerstmis, maar ook het Suikerfeest en het Lichtjesfeest. We hebben veel culturen in de wijk en het is ontzettend leuk om van elkaar te leren en met elkaar te vieren wat belangrijk is.’
Oud ontmoet jong
‘In onze wijk hebben we woonzorgcentrum De Twickel. Zij organiseren bingoavonden en eenmaal per jaar een Nieuwjaarsborrel. We hebben nu het plan opgevat om met een groep kinderen samen een bingoavond te organiseren zodat oud en jong elkaar kan ontmoeten. Ik denk dat het leuk is voor zowel ouderen als jongeren, en het is goed voor de integratie in de wijk.’
Peuterspeelzaal
‘Er is geen peuterspeelzaal in de wijk. We hebben de mogelijkheden bekeken en kwamen terecht bij een kleine organisatie, Speelmere. Hun manier van werken spreekt ons enorm aan. We zijn overeengekomen dat zij, in samenwerking met onze school, een peuterspeelzaak gaan opzetten. Het vergroot onze betrokkenheid in de buurt nog meer, als we straks ook een peuterspeelzaal in huis hebben.’
Altijd opvang
‘Nu moet ik benadrukken dat we alleen zoveel kunnen organiseren dankzij onze actieve ouderraad. Het weekend dat Sinterklaas in het land kwam, ging men samen aan de slag en maandag was alles prachtig versierd. We hebben ook een buurtsportcoach, die regelmatig sport op het schoolplein organiseert. Zo hebben we in de zomer tennislessen op het plein, en verder worden ook zwemlessen keurig geregeld. We hebben uiteenlopende gezinnen in de wijk. Van families die met z’n zessen in een klein flatje wonen, tot mensen in een grote, vrijstaande woning. We zijn er voor iedereen. We vinden het ook belangrijk dat je elkaar echt ‘ziet’. Dat je voor elkaar zorgt en interesse hebt in elkaar. Als team zijn we er elke dag tot vijf uur ‘s middags. Ouders weten dat. Als het je niet lukt om rond drieën thuis te zijn voor de kinderen, is er altijd iemand op school om hen even op te vangen.’
‘Heel leuk is ook, dat de kinderen zelf heel actief en creatief zijn. Voorbeeld? De afgelopen Koningsdag viel in de vakantie. Dat vonden de kinderen erg jammer. Vorig jaar was het namelijk zó ontzettend gezellig geweest met het koningsontbijt. Dus kwam de vraag of ze dat nu opnieuw mochten organiseren, ondanks het feit dat de school dicht was. Ze hebben toen alles samen met de ouderraad geregeld. Het was heel gezellig, met z’n allen aan een lange tafel aan het koningsontbijt. En natuurlijk hadden veel ouders allerlei lekkers gebakken. Als je kinderen hun eigen verantwoordelijkheden geeft, zijn ze tot grootse dingen in staat. Zij hebben wat in de melk te brokkelen, en door dat besef groeien ze. We hebben ook een Kinderraad met leerlingen van groep vijf tot en met acht. Eens in de zoveel tijd doen we een vergaderlunch. Het is zo gegroeid dat elke keer een ander kind iets meeneemt voor de lunch.’
‘In september 2015 bestaan we 25 jaar. Alleen de voorpret al bij het samen verzinnen wat we gaan doen: onbetaalbaar!’
‘Ik denk dat we een heel duidelijke, sociale functie vervullen. We zijn een verbindende factor. We brengen buurtbewoners in contact met elkaar én met de school. Er is ook zorg om elkaar. Die betrokkenheid en verbondenheid, die vormen voor mij de essentie van onze school in de wijk.’
