Yvette van Ree werkt in Almere, bij de VMCA, en woont hier al 20 jaar. Ze heeft twee puberzoons, van wie de oudste inmiddels in Eindhoven studeert. Yvette heeft in de afgelopen twee decennia Almere zien ontwikkelen, is betrokken bij sociale onderwerpen in onze stad en verhaalt daarover in Lifestyle Almere.
Covid-19, lockdown, thuiswerken. We weten er inmiddels met z’n allen alles van. Maar hoe blijven we met elkaar in contact? Hoe communiceren we met elkaar? Online tools schieten als paddenstoelen uit de grond en veel mensen weten zich inmiddels goed te redden op het digitale vlak. Toch blijft het een uitdaging om online te communiceren. Het vraagt echt wel wat van je, vooral omdat de context volledig ontbreekt. Ik heb het dan over mail, snapchat en whatsapp. Vooral over die laatste laat ik de laatste tijd vaak mijn gedachten gaan. Ik ben erachter gekomen dat de kunst van goed whatsappen echt ‘serious business’ is.
Kijk ik naar mijn zoons, dan zie ik bij whatsappen vooral losse woorden, enthousiaste kreten, onsamenhangende uitroepen, emoticons en selfies voorbijkomen. Terwijl ik zelf nog altijd probeer om ‘normale’, enigszins kloppende en goedlopende zinnen te formuleren. Misschien is het de leeftijd, de generatiekloof, wie zal het zeggen? Wél weet ik inmiddels, dat whatsappen niet mijn ding is. Oké, het is geschikt voor korte berichtjes, mededelingen, boodschappen, etc. Maar probeer eens een langer, inhoudelijk whatsapp-gesprek met iemand te voeren. Je bent ten eerste steeds aan het wachten op de ander die ‘aan het typen’ is, om vervolgens een antwoord te krijgen dat uit één lettergreep bestaat. En dan: “Huh… Wat bedoel je?” Dan volgt na lang wachten de volgende reactie. De spontaniteit is er snel vanaf. Maar, eerlijk is eerlijk, het hangt ook wel een beetje af van de vingervlugheid van je gesprekspartner. Ook daar verwijs ik weer naar de jeugd die, naar het lijkt, een vingervlugheid bezit waar ik echt van onder de indruk ben, en die daarnaast een volledig eigen whatsapp-taal lijkt te hebben ontwikkeld.
Hoe makkelijk het ook is om in deze periode snel even een appje te sturen (wat we ook zeker moeten blijven doen, maar zie het meer als aanvulling), persoonlijk contact is uiteindelijk veel waardevoller. Ook al kunnen we elkaar niet fysiek zien. Even bellen, skypen, zoomen of teamen voegt al enorm veel toe. En als het even kan: we mogen nog steeds met twee personen, op gepaste afstand, de straat op voor een wandeling en een gesprek. Ik zou zeggen… DOEN!
