Van de ene op de andere dag kreeg Yayah van Ingen (57) gezondheidsklachten. In Parijs beklom ze een paar trappen en kreeg ze het ineens heel benauwd.
Ze voelde pijn in haar borst. Haar arm deed zeer en begon te tintelen. ‘Ik was altijd kerngezond geweest en nu was ik na een klein stukje lopen zómaar buiten adem. Nog nooit meegemaakt!’
Terug in Nederland ging Yayah meteen naar haar huisarts. Die bevestigde waar ze al bang voor was: ze was niet in orde. Hij stuurde haar voor verder onderzoek door naar Cardiologie Centrum Almere. Cardioloog Vera van der Zwan: ‘Bij patiënten met dit soort klachten maken we onder andere een ECG (een hartfilmpje) en een echo van het hart. Ook laten we hen een fietstest doen, waarmee we onderzoeken of er bij inspanning klachten optreden en wanneer die ontstaan. We meten het hartritme en de bloeddruk, en we bekijken of er zuurstoftekort optreedt.’
Ik kon écht niet meer
‘De fietstest was zwaar,’ zegt Yayah. ‘Nadat ik de pedalen twee keer rond had getrapt, kon ik écht niet meer.’ Haar klachten wezen op angina pectoris, weet Vera: ‘Dat ontstaat door aderverkalking in de bloedvaten rond het hart. In deze kransslagaders vormt zich dan een vernauwing, en dat kan vooral bij lichamelijke inspanning tot problemen leiden. Het hart krijgt minder zuurstof dan het nodig heeft en dat uit zich in klachten als pijn op de borst en kortademigheid. Als je stopt met de inspanning, verdwijnen de klachten meestal na een paar minuten weer. Klachten van vrouwen kunnen trouwens anders zijn dan bij mannen. Bij de diagnostische procedure houden wij daar rekening mee.’
Voor de laatste keer…
Yayah kreeg medicijnen, die aanvankelijk goed aansloegen. Na drie weken voelde ze zich weer helemaal de oude en kon ze zelfs weer een sprintje trekken naar de bus. Zes maanden later keerden de klachten terug. ‘Als ik me maar een klein beetje inspande, kreeg ik het al benauwd. En ik had erg veel pijn,’ herinnert ze zich. En alsof dat niet genoeg was, werd haar vader in Indonesië ook nog eens ernstig ziek. ‘Ik wilde zo graag naar hem toe, om hem voor de laatste keer te zien, maar vanwege mijn hartklachten kon ik niet reizen.’
En dan het liefst meteen
Vera: ‘Wanneer medicijnen niet afdoende helpen, is het tijd voor een uitgebreider onderzoek.’ Yayah werd doorverwezen naar het VUMC in Amsterdam, waar Cardiologie Centrum Almere nauw mee samenwerkt. Daar vond vervolgens een hartkatheterisatie plaats. ‘Bij een hartkatheterisatie krijgt de patiënt een plaatselijke verdoving, waarna er een slangetje via de pols of de lies wordt ingebracht,’ legt Vera uit. ‘De arts spuit een contrastvloeistof in de kransslagaders om te zien of er vernauwingen zijn. Als dat inderdaad het geval is, wordt de patiënt in het VUMC zo snel mogelijk gedotterd, het liefst meteen.’
Diezelfde middag was alles achter de rug
‘Ondanks de heldere uitleg van dokter Van der Zwan over het onderzoek, zag ik er enorm tegenop,’ bekent Yayah. ‘De nacht ervoor kon ik nauwelijks slapen. Maar het viel reuze mee. Ik kon de hele behandeling volgen op een scherm. Het was eigenlijk heel fascinerend.’ Zoals verwacht bracht de hartkatheterisatie een vernauwing aan het licht en de dotterbehandeling werd direct uitgevoerd. Nog diezelfde middag mocht Yayah alweer naar huis.
ZO VOORKOM JE KRANSVATLIJDEN
Naarmate je ouder wordt, heb je meer kans op angina pectoris. Risicofactoren zijn onder meer suikerziekte, een hoge bloeddruk, een te hoog cholesterolgehalte en roken. Ook mensen met familieleden die op jongere leeftijd aderverkalking kregen, lopen een hoger risico. Heb je klachten van benauwdheid of pijn op de borst, dan is het raadzaam om dit met de huisarts te bespreken. Die kan je dan eventueel verwijzen naar de cardiologen van Cardiologie Centrum Almere voor een gedegen analyse en eventuele behandeling.
Nu gelukkig naar Indonesië
‘Intensieve cardiologische zorg na een dotterbehandeling is van groot belang om het proces van kransvatvernauwing te stoppen,’ vertelt Vera. ’Deze behandeling werd natuurlijk direct door ons ingezet.’ Met Yayah gaat het uitstekend: ‘Binnen twee weken na de behandeling voelde ik me weer als vanouds. En het mooiste was, dat ik weer mocht vliegen. Ik was dolgelukkig dat ik naar mijn vader in Indonesië kon. Inmiddels is de dotterbehandeling al ruim zes maanden geleden. Ik ben weer fulltime aan het werk en kan alles doen wat ik voorheen deed. Ik slik alleen nog bloedverdunners en medicijnen voor mijn cholesterol. Ik voel me als herboren en daar ben ik de cardiologen van Cardiologie Centrum Almere enorm dankbaar voor!’
GOED TE BEHANDELEN
Angina pectoris is vaak goed te behandelen. Meestal krijgt de patiënt eerst medicijnen. Deze remmen het proces van aderverkalking af en zorgen dat het hart minder zuurstofbehoefte heeft. Als de medicatie niet aanslaat, is dotteren de tweede stap. Op de plek van de vernauwing wordt de ader opgerekt met een klein ballonnetje. Meestal wordt ook een stent geplaatst: een metalen buisje dat de vaatwand extra ondersteuning geeft en ervoor zorgt dat het bloedvat na het dotteren open blijft. Zijn er teveel vernauwingen, of is het technisch niet mogelijk om te dotteren, dan is een bypassoperatie vaak de enige optie. Daarbij haalt de chirurg een bloedvat uit het been of uit de borst en maakt hiermee een omleiding (bypass) ter plaatse van de vernauwing.
