Hebben Almeerders weleens heimwee? Lifestyle Almere bezocht de markt in Almere Buiten, en legde de vraag voor aan voorbijgangers.

Sandra van Spelde (44)

‘Dit jaar voelde ik voor het eerst van mijn leven iets van heimwee. Ik was bij mijn familie op Curaçao, en verlangde plotseling hevig naar huis. Wat ik vooral miste? Mijn eigen ritme, de dagelijkse dingetjes. Gewoon lekker met mijn gezinnetje thuis op de bank, kaarsjes aan… Ik houd van vakantie en vind het altijd heerlijk om mijn familie weer te zien, dus dit was best een vreemde ervaring. Thuis in Almere verlangde ik naar mijn familie, en op Curaçao had ik ineens heimwee naar Almere. Dat voelde heel dubbel.’

Iemand om mij liefde en warmte te geven

Maarten Lafèbre (63)

‘Vroeger had ik regelmatig last van heimwee. Ik zat bij de marine en was vaak wekenlang weg van huis. Midden op zee, op een schip met alleen maar mannen. Het gevoel dat je er niet af kon, en dat het nog zó lang duurde voordat je weer thuis zou zijn, zorgde ervoor dat ik elke nieuwe dag meer heimwee kreeg. Destijds was er natuurlijk nog geen internet, dus de enige manier om contact met het thuisfront te hebben was door het schrijven van een brief. En die kon je pas posten als je in een haven was aangekomen. Ik had heimwee naar de huiselijke dingetjes. Maar ik miste vooral een vriendin. Iemand die mij liefde, warmte en aandacht kon geven…’ 

Kimberley Drost (16)

‘Het liefst ben ik gewoon thuis. Dat heb ik al van jongs af aan. Logeerpartijtjes bij vriendinnetjes? Niks voor mij! Zelfs logeren bij mijn oma vond ik altijd al moeilijk. En ook al ben ik samen met mijn ouders in een vreemde omgeving, dan krijg ik last nóg van heimwee. Op kamp gaan met school vind ik ontzettend lastig. Ik ga wel, maar van tevoren moet ik altijd heel erg huilen. De eerste nachten zijn het moeilijkst. Daarna gaat het meestal wel wat beter. Ik neem altijd iets vertrouwds mee van thuis: een knuffel en mijn eigen kussen. Dat helpt.’ 

De eerste nachten zijn altijd moeilijk; daarna gaat het beter

Ria Kempen (69) en Mildred Kempen (46) 

Ria: ‘Wij wonen al sinds 1984 in Almere, maar ik heb nog altijd heimwee naar Amsterdam. We hadden daar een heerlijk huis, maar vanwege de gezondheid van mijn dochter moesten we naar een benedenwoning verhuizen.’ 

Mildred: ‘Ik heb heupproblemen, waardoor ik niet kan traplopen. Ik was 13 toen we in Almere Buiten gingen wonen.’

Ria: ‘Via maatschappelijk werk kregen we hier een eengezinswoning aangeboden. Ons vertrek uit Amsterdam was strikt genomen geen doelbewuste keuze. Vooral toen we hier net woonden, miste ik Amsterdam ontzettend: de sfeer, de gezelligheid.
Dat verlangen naar Amsterdam blijft. Daarom ga ik nog regelmatig terug. Gewoon even gezellig wandelen over de markt, samen met een vriendin. Naar een concert of een museum. Er wordt hier in Almere ook wel van alles georganiseerd, maar Amsterdam was, is én blijft ‘t gewoon voor mij.’