Met het oog op zijn toekomst neemt Bart Buijs afscheid van LA: Dag Bart, Dag lief Almere.
Werkelijk schitterend in het groen en blauw liggen de 55 ecologische houtskeletbouw woningen. Er zijn geen schuttingen en al na tien stappen waan je je in een Scandinavisch bos. Tuinen vloeien ongemerkt over in elkaar en in het publieke domein. Iets dat eruit ziet als een halfverhard breed voetpad slingert zich door het wijkje, voor het geval er echt een keer een auto in moet. De buren onderhouden het gebied gezamenlijk. Het wemelt er van de vogels. ‘Iedereen kent elkaar hier,’ zegt de jongen die ik tijdens mijn rondwandeling tegenkom. ‘Het is net een grote familie.’ Het is fijn om hier op te groeien.
Oostvaardersplassen. Bij -3º Celsius en om half acht in de ochtend tref ik niemand bij de Oostvaarder. Het ultieme en unieke van onze New Town-in-de-polder laat zich nergens beter voelen dan hier. Moderne architectuur en duurzaamheid, verbonden met de ongetemde grond waar wij op leven. Hier is nog de blootgelegde bodem van de zee. De sporen van de edelherten zijn vers. Ze liepen hier zojuist nog. En het lijkt alsof ze om de hoek verscholen staan. Maar dat is niet zo. Er zijn hier geen hoeken, je kijkt zover het oog reikt.
Oud in nieuw. Fikkie stoken in het groen, vlakbij de plek waar je woont. Met kranten en wat oud hout. Eerst zet je wat stammetjes rond je vuurplaats, die heel verstandig (en deskundig) op een paar stenen is aangelegd. En dan glorieus de fik erin. Alles wat er afrolt, trap je meteen uit. Ook al krijg je dan vet veel rook in je ogen. Als over een maandje het groen hoog is opgeschoten, hebben ze hier een klein huiskamertje. Dat is nog eens ibba…
Corrosia, Almere Haven. In het verroeste Cortenstaal zaten gaten zo groot, dat de vogels er hun nesten in bouwden. Maar met een nieuwe gevel kan de Roestbak er weer 25 jaar tegenaan. Het is een fabelachtig mooie comeback! Wat een prachtig gebouw is het opnieuw geworden. En kijk eens hoe mooi zij het zonlicht reflecteert. Dit oudste stukje Almere, durf ik na bijna 40 jaar te zeggen, is buitengewoon goed geslaagd.
Markermeerdijk, Almere Stad. In Almere kun je lopen in het bos. Kan overal in Nederland. Of je kunt lopen in de polder. Kan op veel plaatsen in Nederland. Je kunt ook lopen in de stad. Plekken zat in Nederland. Maar waar kun je oneindig joggen op de dijk? Dát is een schaarse Almeerse kwaliteit. Hardlopen op de dijk is onvergelijkbaar heerlijk: verheven, bijna zwevend boven land en water, lucht, zon en een briesje alom. Lekker weinig last van de loslopende honden ook. En ik spreek uit persoonlijke ervaring. Zo fijn is het lopen op de dijk, dat je er zelfs hartje winter hardloophelden kunt spotten. Op de horizon ligt Amsterdam, maar gelukkig buigt de dijk op veilige afstand af. Er is immers geen enkele reden om daar naartoe te willen hollen.
