Succes toont zich in Almere in uiteenlopende gedaanten, observeert fotograaf en schrijver Bart Buijs vanaf de fiets.

Tuinmarkt, Almere Stad

Een ingang die geen toegang meer is. Niet ten prooi gevallen aan de crisis, maar wegens succes gesloten om te verhuizen naar de Buitenvaart. Wat achterblijft is van een sinistere, en tegelijk lokkende schoonheid. Wie door de tralies kijkt, ziet omgevallen stoelen, resten van kratten, lege vakken en een achtergebleven kar. Een schaarse rafeligheid in onze nieuwe stad. Maar voor alles staat het wonderlijke, on-Almeerse hekwerk, gesloten in weerwil van het bord erachter. Tijdloos refererend aan alles, waar ooit een eind aan kwam. Onontkoombaar overvalt mij de herinnering aan het hekwerk van Xanadu uit Orson Welles’ Citizen Kane, ‘s werelds beste film aller tijden.

Baltimoreplein, Almere Buiten

De perverse lelijkheid van laaddeuren, rolcontainers en verregende pallets bepaalden eerder de ongenadige onaantrekkelijkheid van de achterkant van een winkelcentrum. Nu is er een modernistisch architecturaal plein verschenen. Gevels in strakke geometrische lijnen, pronte kleuren en met veel glas. Er staat nog het nodige leeg, maar overal wordt gewerkt aan inrichting en aankleding. Ik ben een half jaar te vroeg, maar hier schemert al het nieuwe Buiten.

Havendreef, snelweg A6

Verschrikkelijke werktuigen knagen met ontzagwekkend geweld aan het dertig jaar oude Havendreef-viaduct over de A6. Het verkeer ligt even stil. Vanaf het nieuwe viaduct kan men de werkzaamheden veilig volgen. Niet vaak krijgen ze zoveel publiek, vertelt een wegwerker. Niet vaak ook slopen ze een zo jong kunstwerk. De foto doet mij denken aan “Brussel 1932” van de Franse fotograaf Henri Cartier Bresson. Ik kan mij met hem uiteraard niet meten. HCB was de grootmeester van ‘het beslissende moment’ en hij vereeuwigde zijn tijdperk onnavolgbaar.

Leeuwardenplein, Almere Stad

Bij Kapsalon Pleintje staat de deur gastvrij open. Alle kabouters zijn hier welkom. Ieder ander trouwens ook. Het is een ontmoetingsplek. Vanachter het raam zwaaien Arabische mannen vriendelijk naar voorbijgangers, zelfs als die een camera om de nek dragen. Even verderop vermaken jonge mannen zich om de hoorbaar getunede auto van een vriend. De sfeer is hier gemoedelijk. De gedaantewisseling van Stedenwijk Noord behelst veel meer dan het opgeknapte straatbeeld alleen.

Als de wind even welgevallig is, resteert hier van de snelweg slechts een zacht fluisteren

Eksternest, Kromslootpark

Tot ver na het seizoen – en zeker dit jaar – serveren ze op het terras. Het zou de gasten tekort doen om niét toe te geven aan de welwillende grillen van zo’n fraai najaar. Als de wind even welgevallig is, resteert hier van de snelweg slechts een zacht fluisteren, dat harmonisch samengaat met het ruisen van het laatste blad aan de bomen van het Vroege Vogelbos. En zo laaf je je aan een dun zonnetje én het zonnige gemoed van de jongens en meiden van het Eksternest.

Meer foto’s en links vind je op: www.dagalmere.nl