Vanaf vijf windrichtingen fietste verslaggever Bart Buijs naar de stad, op zoek naar de opvallende of verborgen gezichten van Almere.
Stichtse Brug – Gooimeerdijk
Wie over de A27 raast, werpt hooguit een vluchtige blik op de stad aan de horizon. De aandacht gaat naar het water dat zichzelf het laagland lijkt in te duwen. Of naar de glooiing van de dijk, het ritme van de streepjes of de parallellen van asfalt, belijning en hekwerk. Onbedoeld schiepen droogleggers en bouwers een compositorisch meesterwerk, met de toren aan de Havenkom als onbetwist hoogtepunt.
Fietsen met Dag Almere en jouw foto in de LA?
Je leest momenteel de 25e uitgave van Lifestyle Almere. Vanaf onze vijfde editie is er de rubriek Dag Almere, bedacht en uitgevoerd door fotograaf en schrijver Bart Buijs (Prospero). Dag Almere is van meet af aan al één van de meest gewaardeerde rubrieken in het magazine!
Maar niet alleen de lezers beleven er plezier aan. Ook de fietser zelf, Bart, geniet van het maken van elke editie. Vind je het leuk om dat plezier mee te beleven? Deze zomer kan het!
Vanwege het jubileum van Lifestyle Almere kun je in juli, samen met Bart, door de stad fietsen voor een nieuwe Dag Almere. Je mag je camera meenemen en maakt aan de hand van adviezen en tips van Bart de mooiste foto’s! Je beste materiaal stuur je naar ons: dat publiceren we online en de allerbeste plaatsen we in het volgende nummer van Lifestyle Almere.
Doe mee! Kijk voor data en meer informatie op prospero.nl/fietstocht
Kasteelpad, Waterlandsebos
Probeer dertig jaar vooruit te denken, als het kasteel en het Waterlandse bos midden in het geografische hart van de stad liggen, het Central Park van Almere, en de bomenrijen tot wasdom zijn gekomen, hun kronen verenigend boven het pad. Dag Almere gaat over de bestaande stad. Maar soms, heel soms is het fijn je te verliezen in mijmeringen over hoe het in de toekomst zou kunnen zijn.
Oostvaardersdijk, Almere Buiten
Al in 1986 werd het 5,5 meter hoge gevaarte van beton en marmerplaten op de dijk gehesen, waardoor het wonderlijke kunstwerk hier inmiddels thuis lijkt te horen. Zo groot lijkt het helemaal niet in deze weidsheid, en het schikt zich in zijn relatie met de omgeving. Een toelichting ontbreekt, maar je weet het: na die aanhalingstekens begint ‘de stad’. Zou dat het zijn? Of staat het op zichzelf? Een vraag, vermomd als aanhalingsteken?
Vondst, Almere Buiten
‘Verborgen schatten op de bodem van de Zee’, is de toelichting op het kunstwerk van Ria Smit. Een verzameling ogenschijnlijk natuurlijke zwerfkeien, zoals die in Drente, die kennelijk bij het droogvallen van de polder in het landschap achterbleven. Maar ze kwamen er pas in 1995, ter gelegenheid van de 100.000ste cascowoning in Almere, en ze zijn helemaal door de mens gemaakt. Vanaf de brug over de Hoge Vaart liggen ze er wat verscholen en onbeduidend bij, maar fiets je over het Gerard Monnickpad (de wereldfietser…) dan dwingen vorm, ligging, kleur en verweerdheid tot stoppen. Het zijn de schitterende kloten van de Rooie Donders, die ernaast staan.
Duin, Almere Poort
Op de zonovergoten dag dat ik Duin bezoek is het geen lente, maar volop zomer. Net zoals het niet als Almere voelt, maar als Texel, zoals een bewoonster mij toevertrouwt. Duin ligt niet achter de dijk, maar ertegen, want in tegenstelling tot de rest van de stad is het meeste hier boven NAP gebouwd. Evenmin is het hier vlak. De steile wegen dwingen fietsers af te stappen en het duin lopend te bedwingen. Het is in meerdere opzichten een schitterend stukje Almere.
