Is het eng?

In: Column | Editie:

Tekst:

Regelmatig blader, scroll of swipe ik door de vrijwilligersvacaturebank. Gewoon om te kijken wat Almere te bieden heeft op het gebied van vrijwilligerswerk.

Dit keer valt mijn oog op een bijzondere titel: ‘Fietsmaatje gezocht voor man met dementie’. De oproep doet iets met me. Bij verder lezen blijkt het te gaan om een meneer met dementie die ontzettend veel van fietsen houdt. Door zijn dementie raakt hij echter tijdens het fietsen de weg kwijt. Gevolg… hij kan er niet meer alleen op uit en vindt dat natuurlijk ontzettend jammer. Zijn vrouw ook. Als haar man gaat fietsen, heeft zij af en toe even een uurtje voor zichzelf. Dus wordt er een fietsmaatje voor hem gezocht. Maar, dat is nog helemaal niet zo eenvoudig. 

Je zou denken dat er toch wel mensen zijn die het leuk vinden om wekelijks of tweewekelijks een rondje samen met deze man te fietsen. Ik geef toe, hij blijkt een uitstekende conditie te hebben dus het maatje moet wel enigszins van goede huize komen om hem bij te houden. Maar toch, het lukt niet om hiervoor een vrijwilliger te vinden.

En zo gaat het met een groot aantal van dit soort vragen. Vragen om gezelschap, een praatje of een wandeling. Vragen van mensen die dementie hebben of chronisch ziek zijn bijvoorbeeld. Zorgvrijwilligers heten ze tegenwoordig. Vroeger noemden we ze buddies. Die naam is uit de gratie geraakt, en misschien is dat  nou net wel het euvel. Zorgvrijwilliger klinkt eng, klinkt als zorgen voor. Moet je dan iemand verzorgen? Eten geven, wassen? Nee! Je houdt gewoon iemand gezelschap, of je gaat in gesprek met iemand die chronisch ziek is of dementie heeft. Het lijkt erop dat mensen dat moeilijk vinden, praten met iemand die ernstig ziek is, maar is dat echt zo?

Ik vraag het maar rechtstreeks aan jou, lezer: vind je dat eng? Zou je het niet gewoon een keer willen proberen? Iemand helpen de weg terug te vinden om te voorkomen dat hij verdwaalt op de fiets? Of in de wereld? 

 

Yvette van Ree 

Yvette van Ree is woonachtig en werkzaam in Almere, bij de VMCA. Zij heeft twee puberzoons waarvan de oudste volgend jaar het huis uit gaat. Yvette is betrokken bij sociale onderwerpen in Almere. En verhaalt er over in Lifestyle Almere.