Paul
Paul van Vilsteren is een Almeerse blogger en hij fietst veel. Dat brengt hem langs onmisbare kunst in en rond Almere. Voor Lifestyle Almere schrijft hij daarover in zijn rubriek ‘Paul’. Ontdek de kunst van de stad door Paul’s ogen.
De kunstenaar schetste de verre toekomst van deze plek
In september 2000 werd het kunstwerk van Sjoerd Buisman officieel onthuld. Ik stel me zo voor dat er een kille noordenwind over de nog kale vlakte van het Meerveld joeg, en dat het elk moment kon gaan regenen. Bezorgd keken de veel te dun geklede notabelen naar de lucht en vervolgens naar de armetierige aanplant, die weliswaar met stormpalen op de plek was vastgezet, maar desondanks vervaarlijk kromde.
Het park en het kunstwerk, zoals gebruikelijk aangeboden door de projectontwikkelaars – dit keer van de VOF Meerveld – markeerden de oplevering van één van de mooiste wijkjes van Almere Haven, met veel vrijstaande huizen in het groen. Wethouder Smeeman kortte zijn speech waarschijnlijk wat in, om niet met z’n allen te zeer te verkleumen in dit kale park. Bij Corrosia stond de koffie al klaar en daar wilde het gezelschap van zo’n veertig belangstellenden zo snel mogelijk naar toe.
Het is mijn fantasie over hoe het kunstwerk werd onthuld, als ik nu de zes robuuste blauwgroene bronzen stronken verspreid door het park zie staan. De onherbergzaamheid van het land moest de kunstenaar als onbarmhartig toeschijnen; het nieuwe land zonder geschiedenis waarin niets vanzelf gaat, met alleen hoop en verwachting als houvast. Sjoerd Buisman bood hiervoor troost met de bronzen afgietsels van boomstronken uit de Haarlemmerhout. Souvenirs van het oude land, noemde hij ze.
De kunstenaar schetste hiermee ook alvast de verre toekomst van deze plek, misschien wel honderd of tweehonderd jaar later, als de jonge aanplant veranderd is in oude bomen, of inmiddels zelf is geveld, en er een geschiedenis van storm, ziekte, brand en vernieling aan dit bos zal zijn voorbij gegaan. Dan zal ook dit park een oud park zijn en spreekt er niemand meer over het nieuwe land, hoogstens nog over de polder als een historisch fenomeen.
In die toekomstige tijd zullen de zes bronzen stronken zijn omringd door de honderden originelen van de bomen, die in het jaar nul van deze eeuw werden geplant. Ooit dan, groen uitgeslagen, begroeid en bemost zullen ze niet meer opvallen in dat oude, vertrouwde Meerveldpark dat tegen die tijd zijn eigen geschiedenis torst. Dan heeft dit kunstwerk zijn functie vervuld.
Paul van Vilsteren
Lees meer blogs van Paul
op http://paulvanvilsteren.com
