Goedgemutst stap ik uit de auto. Vandaag vervolg ik mijn buurttocht door Nobelhorst. Voor de rode informatieschuur aan het begin van de wijk wacht Susan Galesloot mij al op. Zij is verantwoordelijk voor de gebiedsmarketing. En ze heeft goed nieuws.
Enthousiast steekt Susan van wal: ‘Nobelhorst staat bekend om wonen in een bos- en waterrijke omgeving. Nou, ik heb goed nieuws! Op korte én lange termijn komen hier nog meer nieuwbouwhuizen aan het water. Kom, ik laat je zien waar precies.’ Vanaf de informatieschuur lopen we de Nobelstraat in richting De Houtzagerij. Susan vertelt: ‘De Houtzagerij is een kleinschalige buurt, met alle huizen aan het water. Heel relaxt en gemoedelijk. Door de verkeerluwe straat kunnen kinderen hier heerlijk buiten spelen. Verkeersveiligheid is sowieso een belangrijk gegeven in Nobelhorst. De Dorpsroute waar we ons nu op begeven, loopt aan beide kanten van de wijk langs de hoofdstraten. Deze ‘langzaamverkeersroute’ is speciaal aangelegd, zodat ieder kind veilig van huis naar school kan gaan. En vice versa.’
Nobel Run voor sportievelingen én bourgondiërs
Nobelhorst staat bol van de bewonersinitiatieven. Zo ook de Nobel Run. Op 20 mei is er de allereerste Nobel Run, over drie verschillende afstanden: 1 (kids), 5 en 10 kilometer. Het grootste deel van de run loopt over de Dorpsroute en door de schitterende natuur van Almere-Hout. Ben jij meer het type bourgondische toeschouwer? Neem dan gezellig plaats aan één van de lange, gedekte tafels en geniet in het voorjaarszonnetje van zelf meegebrachte hapjes en drankjes. Of proef de heerlijkheden van de deelnemers op de markt. Met een drankje in de hand juich je de renners één voor één de finish over.
Boothuizen aan vaarroute
We verlaten de Dorpsroute en lopen de Houtzagerij in. Halverwege de straat staat Susan stil. Ze wijst naar de overkant van het water. ‘Op korte termijn komen hier drie vrijstaande Boothuizen aan de vaarroute. Over een paar jaar kun je vanuit je achtertuin zó in je sloep stappen en naar de Hoge Vaart varen.’ Ze pakt haar mobiel en na een paar vingervlugge handelingen toont ze een artist impression van een klassiek huis met oranje pannen en openslaande deuren. De witte muren, in combinatie met de donkere boerenluiken, geven het geheel een modern karakter. De rest van het plaatje vormt een gezellig dorpstafereel. Kinderen spelen in hun roeibootjes op het water, terwijl hun ouders en een paar buurtgenoten gezellig vegaburgers op de buitengril leggen. Het avondzonnetje verwarmt hun gezichten en tovert een prachtige gloed op de witte muren. Dít is dorpsleven anno 2018!
Genieten van je privacy
‘Kopers kunnen hun huis naar eigen inzicht aanpassen,’ weet Susan. Dat geldt ook voor de drie vrijstaande Buitenhuizen hier schuin tegenover, langs het natuurgebied Vitens. Met één swipe tovert ze een soortgelijk huis op haar mobiel. Het verschil zit vooral in de dakpannen die antraciet kleuren: één van de keuzes voor bewoners. Ook hier een ruime tuin met een brede vlonder over het water. Met een blik op de overkant vraag ik: ‘Blijft dat natuurgebied?’ Susan reageert resoluut: ‘Zeker! Dit uitzicht blijft groen en het water is niet doorvaarbaar. Hier kun je écht genieten van je privacy. De zes nieuwbouwhuizen die ik je zojuist liet zien, zijn recent in de verkoop gegaan. Binnen enkele maanden gaan in de nieuwe buurten De Boerderij en De Brouwerij meerdere waterwoningen en -kavels in de verkoop. Woon je liever in het bos? Richt je pijlen dan op een andere nieuwe buurt: Het Laar.’
Blijvend verbonden
‘Veel collega’s kopen hun droomhuis in Nobelhorst. Dat begrijp ik. Alles wordt hier zodanig georganiseerd dat er een prettig woongebied ontstaat. Enorm knap vind ik dat.’ Middenin haar zin rijdt de NobelGo-bus langs. Susan lacht als ze mijn verbaasde gezicht ziet. ‘Dit is een mooi voorbeeld. Busmaatschappij AllGo rijdt hier op gezette tijden in de ochtend- en middaguren. Hierdoor bleven uren over waarin er geen busverbinding was. Dat gat is gevuld door een groep vrijwilligers uit de wijk. In samenspraak met AllGo rijden zij nu op daluren met de NobelGo-bus door de wijk. Dat is zó kasrakteristiek voor ons dorp. Mensen zijn blijvend verbonden en hebben budget om zaken goed te organiseren.’
