Voor een stad stelt Almere’s leeftijd van veertig jaar weinig voor. Amsterdam bestaat zeven eeuwen langer. Toch bezit ook onze stad al een rijke geschiedenis.
Tip: Als je foto’s naar het Stadsarchief brengt,
houd je zelf de originelen. Het Stadsarchief maakt digitale reproducties en maakt die online beschikbaar. Meer informatie? Kijk op stadsarchiefalmere.nl.
Of mail naar stadsarchief@almere.nl.
ALLES-IN-ÉÉN
De Roef was café-restaurant, verenigingsgebouw, kerk en informatiecentrum ineen. Niet dat het gebouwtje zich daar bij uitstek voor leende: het was krap, niet bijster goed verlicht en de ruimten waren slecht te scheiden. Toch was het dé uitgaansgelegenheid van het dorp, deed de Rijksdienst hier haar zaken met nieuwe winkeliers (zoals de elders in deze editie geportretteerde Dekters), oefende Toneelgroep Almere op de bovenverdieping en kocht menigeen er zijn huis. Van die rijke historie is niets terug te vinden. Of bezit jij daar misschien nog een beetje van? Kom langs bij het Stadsarchief en deel je verhaal.
VERDWENEN GEBOUW
Dit is de tuin van Gooizicht. Het gebouw is vooral bekend door de ‘torentjes’ van Almere Haven. Liep je daar vroeger tussendoor, dan kwam je langs dit groene paradijsje. Tegenwoordig staat hier een winkel, en kijk je vanaf hetzelfde punt tegen een kale muur aan. Dankzij de foto weten we nog hoe het was. En er is meer! Rechts op de achtergrond zie je het Muziekpaviljoen, ontworpen door Tjitte Tigchelaar. Het is een verdwenen gebouw met een verhaal. Na veel geharrewar verscheen het eerst op De Brink, om al na vijf jaar verplaatst te worden naar deze plek. Waar het ook niet gewenst was, want de Cirkelgalerie wilde er een beeldentuin. De ambtelijke stukken vind je in het Stadsarchief, 66 pagina’s lang. Heb je toevallig foto’s van het Muziekpaviljoen, bijvoorbeeld van uitvoerenden en optredens, van opbouw en verval? Breng ze naar het Stadsarchief en deel je geschiedenis!
Onze stad kent verhalen over beroemde en beruchte burgers, politieke hoogtepunten en uitglijers, evenementen die kwamen en gingen. En het aangezicht van de stad veranderde meer dan eens. Soms pijnlijk ingrijpend, dan weer verrukkelijk verrijkend. Het Stadsarchief bewaart onze grote geschiedenis, maar uiteraard ook de kleine. Juist de geschiedschrijving op kleine schaal ligt verborgen in de stad zelf. Op zolders, in de spreekwoordelijke schoenendozen met ongesorteerde foto’s. Of in bolle albums, vól met aan de randen verkleurende foto’s. Van mensen, pleintjes, evenementen. Ook deze foto’s vertellen het verhaal van Almere. Ze zijn zeer de moeite waard, voor het Stadsarchief én voor de Almeerders.
Deel je geschiedenis
Lex Plante is één van de Almeerders die zijn verhalen en foto’s naar het Stadsarchief bracht. Hij werkt vanaf het begin in 1976 in Almere, als kelner in De Roef. Hij herinnert zich nog de veelvuldige stroomuitval in het café-restaurant. ‘Dan was er op De Steiger weer eens een kabel kapot getrokken door een graafmachine. En ja, dan kregen de ambtenaren van de Rijksdienst een plak ham, in plaats van een warme kroket bij hun lunch. Dat werden ze na een tijdje goed zat.’
Hij fotografeerde als vrijwillige brandweerman de eerste Brandweerdagen, nu al 31 jaar een prachtige traditie in Almere. Zijn eigen geschiedenis is nauw verweven met die van de stad, en die moet gedeeld worden. Lex: ‘Ik vind het belangrijk dat Almeerders hun privéfoto’s en -verhalen delen met het stadsarchief. Vooral als je nog weet wie er op de foto’s staan… We moeten dat allemaal gaan doen, zodat wij onze geschiedenis voor de volgende generaties zichtbaar maken.’
