Fotograaf en schrijver Bart Buijs fietst door Almere en legt vast wat hem boeit.
Almeerderstrand
Herfst op het strand. Een kwartiertje fietsen van waar ik woon, en niet meer dan een paar minuten wandelen voor Duin-bewoners. In de zomer drukbevolkt met zonzoekers en waterminnaars, in de winter het domein van hollende honden en babbelende begeleiders. De dartelende honden kunnen niet verhinderen dat het water glas- en glashelder toont. Het zand onder de blote voeten voelt weliswaar koel, maar is niets minder zacht en weldadig dan aan de Copacabana. Maar daar hebben ze mooi die herfstkleuren niet.
Kreel, Strandbad Duin
Is dit in Almere? Ja. Tussen Marina Muiderzand en het strand Duinbad vind je deze kreek. Een 25 jaar lang vergeten watergeul die eerst door de ontwikkeling van Duin haar bijzondere kwaliteit tentoonspreidt. Erachter verrijst het schitterende C-Smart Hotel, niet toegankelijk voor publiek, maar alleen voor de studenten van het ernaast gelegen opleidingscentrum. Ze leren er vaardig met kolossale cruiseschepen manoeuvreren, om later met
duizenden opvarenden veilig de wereldzeeën te bevaren. Yep, in Almere leren ze dat dus.
Luxe moderne huizen, energiezuinig en comfortabel
Stadse straat, Almere Poort
Even denk je dat je in een onbewaakt ogenblik het IJmeer bent overgestoken en in een opgepoetste Amsterdamse stadswijk bent aanbeland. Maar dan zie je de oneindige hemel aan het einde van de straat, iets waarvan ze in de hoofdstad alleen maar kunnen dromen. Nee, dit is Almere, met knus ogende gevels, sierlijk metselwerk en fraai afgewerkte erkers. Van binnen zijn het luxe, moderne huizen, energie-zuinig, comfortabel. En om de hoek ligt de Europalaan, met z’n winkeltjes en eetgelegenheden.
Zachte berm, Oosterwold
Als je in Oosterwold wilt wonen, mag je vrijwel alles zelf bepalen. Als het maar duurzaam en ecologisch is, met gesloten kringlopen en ruimte voor stadslandbouw. Het gebied kent zijn weerga niet in Nederland. Nog is het er woest en ledig, maar hoeveel mensen er al wonen blijkt uit de brievenbussen. Wat een feest moet het zijn om te mogen wonen in die zalige chaos, met even heroïsche als ijdele pogingen tot ordening. Pas op voor die zachte berm, hoor.
Molenbuurt, Almere Buiten
Zomaar midden in de doodgewone Molenbuurt stuit ik op een ongeremd uitgegroeid stadsperkje. Zo mooi, stil en vredig. De huizen gaan er verscholen achter het groen. De natuur wint het van de stad. Nog even en dan vreet het mos dat paaltje ook helemaal op en verdwijnt dat idiote bord onder een laag turf om pas over tweehonderd jaar door een verbouwereerd nageslacht te worden herontdekt. Op maandagen hadden mini-containers in Almere hun eigen parkeerplaats. Tsss.
Meer foto’s en verhalen vind je op dagalmere.nl
