Half november was ik te gast bij Omroep Flevoland. Daar wilde men graag iets weten over het boek waar ik momenteel aan werk. Dat boek gaat overigens voor de verandering eens niet over eten en drinken. Je moet ook zorgen voor die broodnodige variatie. Maar dat terzijde.
Gezellig, zo’n sessie in de studio. Het gesprek opende met een paar vragen. De eerste: ‘Wat heb je vanmiddag bij de lunch gegeten?’
Nou, dat was dus erwtensoep. En hele lekkere ook, al zeg ik het zelf. ‘Waarschijnlijk niet uit blik?’ was de vervolgvraag en nee, inderdaad niet uit blik. Want al is er met snert uit blik eigenlijk helemaal niet zo veel mis, blij word ik toch pas écht van een pan zelfgemaakte soep. Het duurt even, maar dan héb je ook wat.
Nee, serieus. Mensen denken dikwijls dat ik elke dag heel luxueus of in elk geval buitenissig eet. Nou, echt niet. Om te beginnen kan ik dat niet betalen, want van boeken schrijven wordt maar een enkeling echt rijk. Eetschrijven in het algemeen zorgt voor een heel modaal inkomen, en je houdt echt wel eens een stukje maand over aan het eind van je geld.
Maar gelukkig: het lekkerste eten is over het algemeen het goedkoopst, als je maar slim bent. Wat is slim? Nou, groenten en fruit van het seizoen kopen bijvoorbeeld, en die zelf even wassen en snijden. Ja, echt: wat de toner is voor een printer, dat is wassen en snijden voor groente. Je betaalt er goud geld voor, vijf of zes keer meer dan voor het artikel zelf. Nergens voor nodig, één keer een goede messenset aanschaffen en het is zó gepiept.
Stukje vlees erbij? Nou, een paar keer per week doe ik dat. En dan is het elke keer weer fijn om te ontdekken dat het voordeligste vlees de meeste smaak heeft. En dan bedoel ik niet het vlees van de kiloknaller (echt niet doen!), maar de stukken die geen biefstuk of haas heten. Liefst de stukken die je lekker kunt laten stoven, zodat het water je al uren van te voren in de mond loopt.
Ja, je hebt gelijk: dat is niet alleen lekker in Almere, maar ook daarbuiten. Klopt helemaal! Maar soms mogen we ook wel eens denken aan al die mensen, die niet het geluk hebben in deze fijne stad te wonen, toch?
