Gerrit Jan Groothedde
Gerrit Jan Groothedde, beter bekend als “Eetschrijver”, woont en werkt als freelance culinair journalist in Almere. Op zijn blog www.eetschrijven.nl geeft hij (on)regelmatig zijn ongezouten mening over eten en alles wat daarmee samenhangt. Onlangs verscheen bij Het Spectrum zijn nieuwste boek “het Antidieetboek”.
Wat was ik blij met de groentenkraam die twee keer per week in het winkelcentrum van Buiten kwam staan. Goeie spullen had die! Prachtig seizoensfruit, mooie groenten, paddenstoelen in het seizoen en fijne aardappeltjes. Vooral dat laatste: Andijker muizen had hij. Echt zo’n aardappel die nog smaakt naar grootmoeders tijd. Mij kun je ervoor wakker maken!
Maar de pret was van korte duur. Al na een paar maanden was hij er niet meer. Eerst dacht ik nog dat ik me in de dag vergist had, maar de dag daarna en die dáárna was hij er ook niet. Mooie liedjes duren niet lang. Maar intussen zaten we alwéér zonder specialist in groenten en fruit in Buiten, waar de enige groentenwinkel alweer bijna tien jaar geleden definitief de deuren sloot.
Vroeger nam ik, als ik via de A6 naar huis reed, nog wel eens de afslag Haven. Daar zat destijds in de Marktstraat de winkel van Abraham. Ook al zo’n heerlijke winkel. Maar Abraham hield het voor gezien. Er kwamen nog even twee Turkse broers groenten en fruit verkopen, maar ineens waren ook zij weg en zat er een reisbureau.
Ik keek even rond en wat dacht je? In heel Almere, een stad met bijna 200.000 inwoners, was niet één groentenjuwelier meer te vinden. Niet één! Ik vond het totaal onbegrijpelijk, al scheen verder niemand er veel acht op te slaan.
Maar een paar weken geleden kwam mijn vriendin thuis met goed nieuws: ‘Weet je dat er een nieuwe groenten- en fruitwinkel in de Marktstraat in Haven zit?’ Nee, dat wist ik niet. Een paar dagen later nam ik zelf eens een kijkje. En ja hoor!
Ik word blij van goede groentenwinkels en dit bleek er zo eentje: ik keek mijn ogen uit. Wat had hij lekkere spullen. En wat zag ik daar? Verdomd: Andijker muizen! Even gevraagd en inderdaad, het wás hem: de koopman uit Buiten, nu met vaste stek.
Tja, het is niet naast de deur, vanuit Buiten. Maar hij is er, en ik hoef niet eens na te denken op welke dag. En ach – je komt er vaak genoeg langs, via die A6. Toch?
Ik heb ineens trek in lekkere aardbeien. Wacht, ik ga nú even…
