Fotograaf en schrijver Bart Buijs fietst door Almere en legt vast wat hem boeit.
Landelijk wonen – Almere Hout
On-Nederlandse afmetingen in een oer-Nederlands landschap vind je binnen de stadsgrenzen van Almere. Dit is één van de mooiste woongebieden van heel Nederland, want het is goed bereikbaar, schoon en weids. Met schier oneindige ruimte voor mens en paard. En ook wat andere soorten. Soms draagt de wind het opgedrongen geluid van de A27 mee, maar meestal is het er stil. Wat in Overgooi bezig is te ontstaan, is hier al twintig jaar realiteit.
Taiji in het Beatrixpark – Almere Stad
Weer of geen weer, elke zondagochtend om half acht komen ze bijeen in het Beatrixpark. Net zoals in talloze wereldsteden en vooral in China soms honderden Taiji beoefenaars dat doen. In Almere moeten de aantallen nog een beetje groeien. Maar het is wel prachtig, dat deze aan de 4000 jaar oude Qigong bewegingsfilosofie gerelateerde sport ook actieve volgers kent in de jongste stad van Nederland. De zondagochtendtrainingen zijn een initiatief van Tajijiquan Studio Almere en de Bushido Ryu vereniging, waar de meeste deelnemers les krijgen. Maar in het Beatrixpark is het voor iedereen kosteloos en vrij deelnemen. Maar wel op tijd komen!
(En ja, de meest linkse ben ik…)
Gemaal De Blocq van Kuffeler – Oostvaardersdijk
Het staat daar in weerwil van al zijn machtigheid toch een beetje vergeten te worden. Het gemaal als vanzelfsprekendheid op de grens van land en water. Niet meer dan een onderbreking in het ritme van het rijden op de dijk. Het was een viervoudig dieselgemaal, in zijn soort één van de grootste ter wereld. Sinds 2010 werkt het geautomatiseerd elektrisch. Vier jaar na zijn overlijden werd Victor Jean Pierre De Blocq van Kuffeler, de opvolger van Cornelis Lely, door dit gebouw alsnog onsterfelijk. De beroemde architect Spruit liet zijn eigen initiaal in het gevelontwerp na, en ging daarna Hoog Catharijne in Utrecht uitwerken. Dat hebben we met ons gemaal dus mooi overleefd.
Olstgracht – Almere Stad
De jaarlijkse bloemenmarkt was nog één van Almere’s grootste evenementen en de Olstgracht speelde er de hoofdrol in. Het geurde er even niet naar stad, maar naar bloemenkassen. Op de kades verdrongen zich de massa’s. In het water speelde Toneelgroep Almere een schrikbarend realistische drenkelingscène en in de deuropening van één van de huizen deed een actrice zich voor als hoer. De buren ageerden, voorbijgangers haakten in. Het werd een tumult en iedereen deed mee. Het loste op in blije gemeenschapszin. Samen leven. Hier ligt historie en als ik ’s morgensvroeg langs de stille gracht loop, wellen er tranen op in mijn ogen. Betrapt op herinneringen.
Maar gelukkig hebben we de foto’s nog
Roestbak – Almere Haven
Gebouw Corrosia is na een grootschalige renovatie in september weer open. Het belooft een transparanter gebouw te worden dan het ooit was. Wie door de bouwschuttingen gluurt, ziet dat het waar is. Nog steeds veel roestkleurig cortenstaal, maar nu veel meer glas. Dat is mooi, maar heeft een prijs. De muurschilderingen hebben plaats moeten maken en een belangrijk stuk geschiedschrijving ging daarmee verloren. Tientallen bekende en soms legendarische Almeerders stonden er op afgebeeld. Onvergeeflijke vernieuwingsdrift, maar gelukkig hebben we de foto’s nog. De Alliantie, eigenaar van het gebouw, maakt zich er sterk voor om de historie binnen de muren opnieuw zichtbaar te maken.