In de catacomben van het stadhuis bewaart het Stadsarchief de geschiedenis van de stad. Niet alleen opgetekend in documenten, maar ook in spullen met een verhaal.
Het is 1997. Met groot gevoel voor belangrijkheid torst een acteur de gevelsteen. Links zien we wethouder Cees van Bemmel, rechts gemeenteraadslid Sietske van Oogen. De gehavende muur op de achtergrond is van Meerestein. Het verrees in 1979 als het eerste gebouw van Almere Stad. De Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders huisvestte er de ambtenaren in, die de ontwikkeling van Almere Stad in goede banen moesten leiden.
Als de ambtenaren aan het einde van hun werkdag de kantoorruimten verlieten, stroomde het gebouw vol met andere gebruikers. Het is het verhaal van De Roef in Almere Haven, maar dan in Almere Stad: een multifunctioneel gebouw bij gebrek aan andere onderkomens. Er was een voorlichtingszaal, die afwisselend dienst deed als auditorium, kerk, bioscoop en theater. Ik kan mij nog herinneren dat ik er zelf, als amateur-toneelspeler van de vermaarde Toneelgroep Almere, grote successen heb geoogst. Voor een klein en mild gestemd publiek… Onder jongeren genoot het gebouw bekendheid als de plaatselijke disco.
In 1981 werd, ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan van de stad, een gedenksteen in de gevel gemetseld. Wonderlijk genoeg niet in Almere Haven, waar het in 1976 allemaal begon, maar in een stadsdeel waar op dat moment misschien net duizend inwoners gewoond zullen hebben.
Lange tijd stond het gebouw in onvermurwbare hoekigheid eenzaam in een omringend leeg landschap. Zelfs het Weerwater was nog niet gegraven. Er tegenover, aan de Schipperkade, verrees massale sociale woningbouw. Erachter lag uitgestrekt grasland waar later het stadhuis werd gebouwd, en nog later een heel nieuw stadscentrum zou verrijzen.
In zoveel nieuwigheid was geen plaats voor de bakstenen pioniersarchitectuur. In 1998 was het verdwenen. Je zult het gebouw dus vergeefs zoeken op de kaart en in de stad. Maar, ongeveer op de plek waar op de Esplanade de roodbruine sporen van de lekkage maandenlang de stoep kleurden, daar stond het. De gevelsteen die eigenlijk niet thuishoorde in het gebouw waarin hij was gemetseld, is het enige dat er nu nog aan herinnert. Het Stadsarchief bewaart hem, als hoeder van de geschiedenis van Almere.
