Gerrit Jan Groothedde
Gerrit Jan Groothedde, beter bekend als “Eetschrijver”, woont en werkt als freelance culinair journalist in Almere. Op zijn blog www.eetschrijven.nl geeft hij (on)regelmatig zijn ongezouten mening over eten en alles wat daarmee samenhangt. Onlangs verscheen bij Het Spectrum zijn nieuwste boek ‘Het Antidieetboek’.
Het is een beetje raar als je bezig bent met een verhaal over het ’buitengebied’ van Almere. Je kijkt je ogen uit naar wat daar allemaal groeit en hoe watertandend lekker het eruit ziet. Om vervolgens te beseffen dat veruit de meeste Almeerders – misschien zelfs wel meer dan 90% – hier helemaal niets van weten. Voor hen is boodschappen doen nog altijd synoniem met een tripje naar de super.
Raar eigenlijk.
Want wij zitten met onze stad vlakbij wat je gerust één van de grootste groentetuinen van Nederland kunt noemen. En al het lekkers wat daar vandaan komt, wordt in vrachtwagens geladen en gaat naar veilingen veel verder weg dan onze stad. En vanuit die veilingen gaat het naar de distributiecentra van supers. En van daaruit komt het dan weer naar Almere. Maar dan ben je dus wél een paar honderd kilometer en een paar dagen verder.
Da’s raar. Vooral als je bedenkt dat al die kilometers en dat gezeul met al dat eten ook nog eens betaald moeten worden. Hoe houden ze het nog relatief betaalbaar? Dat weten we: door de boer uit te knijpen. En zo verdwijnen er steeds meer Nederlandse boeren en liggen er bij de super steeds meer peultjes uit Zimbabwe. Te zot voor woorden.
Bij groenten- en kruidenkweker Efibia (je kunt er terecht voor lekkere groentepakketten) staat sinds een tijdje – op vrijdag en zaterdag – Monique met haar winkeltje Regelrecht van de Boer. Heerlijke boerderijproducten die ze op bestelling gaat halen bij boeren uit de buurt. Eten dat niet doodmoe is van het reizen en waar de boer een nette prijs voor heeft gekregen, nauwelijks verder weg dan de super en een veel leuker tripje.
Een soortgelijk initiatief is VoKo, afkorting voor VoedselKollektief. Zelfde systeem: je meldt je aan, je ontvangt een bestellijst en je haalt op een vaste dag je boerderijproducten af. Wel wordt van de leden van het Kollektief (dat geen winstoogmerk heeft) verwacht dat ze af en toe een handje helpen. Maar dat maakt het alleen maar leuker allemaal.
Dit soort initiatieven gaan we steeds vaker zien. Ik ben er blij mee: eten door het hele land verslepen is niet meer van deze tijd. Om tientallen redenen. Leve de korte keten, met eerlijke smaken en eerlijke prijzen!
