Fietsend door onze bijzondere stad rijd je pardoes en dwars door begraafplaatsen. Met links en rechts van het fietspad heuvels, waar grafmonumenten boven de heggen oprijzen. Vaak in stemmig natuursteen, maar nog vaker met persoonlijke kenmerken, soms vrolijke zelfs. Ieder het zijne.
Kan het over de dood gaan in een lifestyle magazine? Jazeker! Zo is je uitvaart bijvoorbeeld jouw laatste saluut aan de wereld. En ook al ben je er zelf niet meer bij, voor je nabestaanden wordt het gezamenlijke afscheid een belangrijke herinnering aan wie je was, en hoe je in het leven stond. Wonderlijk genoeg herinneren we ons uitvaarten langdurig en heel vaak met een blij gevoel. We kwamen immers iedereen weer tegen en konden samen toch even écht afscheid nemen.
Voor de laatste keer
Is doodgaan niet net een beetje als emigreren? Sinds er vliegtuigen zijn misschien wat minder, maar honderd jaar geleden wist je dat je je familie nooit meer zou zien, als ze op de boot naar Australië stapten. Logisch dat de hele familie nog een laatste keer bijeenkwam voor een feest. Niet alleen om de vertrekkers uit te zwaaien, maar ook om als achterblijvers het afscheid gezamenlijk te beleven. Als mensen verwachten dat ze elkaar nooit meer zullen zien, organiseren ze een waardig afscheidsfeestje. Dus!
Geef er een persoonlijke draai aan, waarin iedereen jouw levensstijl herkent
Geen getob voor je familie
Tijdig denken over je uitvaart werkt onthechtend en bevrijdend. Je tilt jezelf over de fase van het doodgaan heen. Tegen dat proces op zich valt weinig te doen. Maar je kunt wel gelukkig worden van de gedachte, dat je nabestaanden een prettige uitvaart te wachten staat. Geen getob voor je familie. En geef er vooral een persoonlijke draai aan, waarin iedereen jouw levensstijl herkent. Geen cake, maar een broodje kroket. Geen koffie, maar jouw favoriete kruidenbitter. Geen saaie speeches, nee, liever een rij vrolijke anekdotes. Maarre… hoe pak je zoiets aan?
Iets om naar uit te kijken…
‘Goeie vraag,’ antwoordt Natasja van Kampen. Ze werkt bij Yarden en PC Uitvaart als locatiemanager van de begraafplaatsen en het crematorium in Almere. Natasja: ‘Je moet er in elk geval op tijd over beginnen. Als eerste met je partner en familie. Als je dat moeilijk vindt, haal er dan een professional bij. Die kan zo’n gesprek in goede banen leiden. Het lucht mensen enorm op als ze weten, dat hun afscheid goed geregeld is.’ Dat gaat overigens verder dan het wegnemen van zorgen van de nabestaanden. Wie zijn eigen afscheid organiseert en vorm geeft, schetst een soort perspectief over de dood heen. Jij bent er weliswaar niet meer, maar je hebt toch iets om naar uit te kijken.
Er komt verandering in
Een uitvaart en een laatste rustplaats zijn er vooral voor de nabestaanden. Verdriet en gemis zijn niet te voorkomen, maar wel te verzachten. In veel andere culturen weten ze er wel raad mee: muziek, rijk versierde kisten, uitgebreid eten en drinken. De achterblijvers vieren het leven. In Nederland blijft het vaak nog ingetogen. Maar langzaam komt er verandering in. Natasja: ´Nog steeds zien we dat nabestaanden moeten onderhandelen over cremeren of begraven, een urn of een kist, of over de koekjes bij de receptie. Terwijl er al zoveel verdriet is. Je kunt beter van tevoren samen denken over bewust afronden, uitspreken en samen naar muziek luisteren. Tijdens de uitvaart ben je er als overledene dan toch in zekere zin bij: namelijk in de gedachten en emoties van al die mensen die in de aula zitten. En bij al diegenen die in de loop der tijd je graf, urn of verstrooiveld nog eens komen bezoeken.´
Rustplaats
Terug naar de fiets. Verrassend genoeg leidt het op die kruisingen van de doorgaande route en de laatste rustplaats nooit tot conflicten tussen razende racefietsen en statige stoeten. Hier zijn dood en leven in wederzijds respect verenigd. Stap eens af, bijvoorbeeld bij begraafplaats en crematorium Kruidenwijk. Mooi en gedistingeerd aangelegd, paden met bomenrijen aan weerszijden en liefelijke lommerrijke doorkijkjes. Je zou hier wel willen wonen en in zekere zin kan dat ook. Oké, alleen je ‘visite’ kan dan genieten van het fraaie uitzicht. Maar het is een fijne gedachte dat de bezoekers van je graf, urn of verstrooiveld kunnen vertoeven in de prettige omgeving van zo’n mooie laatste rustplaats.
