Gerrit Jan Groothedde
Gerrit Jan Groothedde,
beter bekend als Eetschrijver, woont en werkt als freelance culinair journalist in Almere. Op zijn blog www.eetschrijven.nl
geeft hij (on)regelmatig zijn ongezouten mening over eten en alles wat daarmee samenhangt. Na Weg Van De Supermarkt en Het Antidieetboek schrijft hij momenteel aan een volgend boek.
Geven we in Almere nou zo weinig om groenten? Ik vraag het maar even, omdat er bij mijn weten in Nederland geen enkele andere stad met meer dan 100.000 inwoners is, die geen enkele groentewinkel telt. Nee echt, niet één.
We hadden er – ik noemde het al in een eerdere column – eentje in Haven, maar dat sprookje duurde niet lang. Wat jammer was, want voor het mooie assortiment van deze middenstander reed ik graag een stukje om. Maar ja, dat hoefde op zekere dag dus niet meer.
Gelukkig had ik mijn Turkse buurtwinkelier in winkelcentrum Buitenmere nog. Prima groenten en fruit en ook nog heel eerlijk geprijsd. Maar raad eens? Eind april sloot ook deze ondernemer zijn deuren.
Geen enkele groentewinkel in de hele stad. Wel opende in Buitenmere onlangs nóg maar weer een kapsalon, de zesde meen ik. Ook vind je er vier of vijf opticiens. Hebben Almeerders dus vaker een knipbeurt of een nieuwe bril nodig, dan een krop sla of een appel?
Half mei was er op dinsdagavond een gespreksavond voor de ondernemers en de omwonenden van Buitenmere, om samen te bekijken waar nou precies behoefte aan was voor de toekomst.
Wie er kwam? Nou, zo goed als niemand. Van de circa 130 ondernemers vond maar een twintigtal de informatieve avond de moeite waard. Het zal er ook zeker mee te maken hebben dat één en ander om zes uur ’s avonds begon. Mensen die net van hun werk komen en honger hebben, nee, die gaan niet naar inspraakavonden. Kun je op je vingers natellen.
Of er in dit kleine comité nog over een groentewinkel of over het behoud van de Turkse buurtwinkel is gepraat? Geen idee. Ik was elders aan het werk. Maar eerlijk gezegd reken ik er niet te vast op. Het is heus niet voor niets dat iedereen die probeert om in Almere een onderscheidend assortiment groente en fruit aan te bieden, binnen de kortste keren de pijp weer aan Maarten geeft. We willen er blijkbaar niet aan.
Wat we dan wel willen? Nou, speeltoestellen. Want dat kwam er dus wél uit, halverwege mei: er moesten in Buitenmere meer speeltoestellen komen. Die zijn blijkbaar véél belangrijker dan groente en fruit.
Nee, ik snap het soms echt niet. Maar dat ligt vast aan mij.
