Ooit, als kind, wilde ik in een carnavalswagen wonen. Ik maakte er een tekening van. Je moest door de mond van een clown naar binnen en het raam van de slaapkamer was een oor. De keuken en de woonkamer bevonden zich in de bolle wangen en z ́n neus was de schoorsteen. Het was allemaal erg praktisch en vooral een vrolijke boel.
Het Klokhuis in het Cascadepark in Almere Poort roept deze herinnering op. Het is misschien wel het enige huis in Nederland dat door kinderen is ontworpen. Thijs, Niels, Nick, Zita, Naomi en Anouk waren in 2009 de winnaars van een ontwerpwedstrijd, uitgeschreven door het tv-programma Het Klokhuis dat toen twintig jaar bestond. Hun fantasie werd in Almere werkelijkheid, met behulp van architect Jord den Hollander.
Helemaal vrij was die ontwerpwedstrijd niet. Het moest natuurlijk wél allemaal pedagogisch verantwoord zijn. Je moest nadenken over energiezuinigheid, klimaat en milieu, en een oplossing verzinnen voor dagelijkse dingen als spelen, eten, slapen, wassen en plassen. Het is nog een wonder dat het alles bij elkaar een grote roze taart werd met een glijbaan, een windmolen, een glazen koepel en nog veel meer.
Het bouwproces werd stap voor stap vastgelegd in een speciaal Klokhuisprogramma. Deze serie uitzendingen, van de prijsvraag tot aan de opening door Prinses Maxima, was minstens zo belangrijk als het gebouw zelf. Je moest er natuurlijk ook iets van leren. Alle Klokhuis filmpjes zijn nog steeds te vinden op internet, omlijst met kolderieke scènes en stoere rapnummers.
Het was klaar in 2011. En daar stond die roze taart in weer en wind, in een nog vrijwel kaal park. Ook de huizen er omheen waren er nog niet. Het werd gebruikt als architectuurcentrum en vergaderlocatie. Alle Klokhuiskinderen kwamen nog een keertje kijken, en diverse notabelen werden er ontvangen. Nu organiseert de Stichting Stad en Natuur er eens per maand een educatieve activiteit.
De roze taart staat daar maar te glimmen. Zeker iconisch, maar gewoond wordt er niet. En daar was het project uiteindelijk toch voor bedoeld. Dus dit is mijn idee: eens in de zoveel tijd nodigt de gemeente een schrijver uit om een paar maanden in Almere te wonen en daarover te schrijven. De volgende schrijver, stel ik me zo voor, kan best een paar maanden in Het Klokhuis wonen en daar dan een mooi boek over schrijven. Wel een kinderboek natuurlijk.
