Achter een dikke stalen deur, helemaal onderin het stadhuis wordt de geschiedenis van de stad bewaard in eindeloze rijen kartonnen dozen, gevuld met droge documenten. Maar in een hoekje achterin staan drie kasten met spullen. Een bord, een grammofoonplaat, een poppetje op een sokkel. Het zijn geschenken, trofeeën, levenloze overblijfselen van wat ooit leefde. En achter elk stuk zit een verhaal. Dit is de schatkamer van Almere.
Weinig opvallend staat hij in de catacomben van het stadhuis, op een plank. Een beker. Hij is heus niet per abuis achtergelaten door een verstrooide ambtenaar, want historie is het enige dat men hier nuttigen kan.
De beker is geschonken door Jak Boumans, internationaal journalist, publicist, mediakenner én de man die de IE Annual Review in oktober ’98 naar Almere haalde. Dit jaarlijks onderzoek van projecten in het kader van het Information Engineering programma van de Europese Commissie, viel samen met de opening van het Instituut voor Information Engineering (IIE), onze eerste Almeerse Hogeschool. Dat IIE zit inmiddels bij Windesheim. Maar wat was nou dat Cyber Centre?
Het pand staat op de hoek van de Televisieweg en de Havendreef en het huisvestte destijds The Internet Plaza. Die internetprovider groeide zo snel dat een verhuizing naar Amsterdam op het programma kwam te staan. Om de onderneming tóch voor de stad te behouden, werd men gepaaid door het pand op te waarderen tot Digitaal Centrum Flevoland (DCF), een ‘bedrijvencentrum voor multimedia en IT’. Het gebouw werd gedigitaliseerd, een verdieping werd nogal luxe verbouwd, voor een halve ton werd een 34Mb (hahaha!) glasvezelverbinding naar Amsterdam getrokken en er ging flink wat geld naar projectorganisatie en PR. Almere beoogde hiermee een voorsprong te nemen in deze (toen nog) nieuwe technologie. Met veel daadkracht en optimisme. Een succes werd het echter niet, en er ontstond een enorme politieke rel. Maar dat is weer een ander verhaal.
Het DCF was dus geen succes, maar wel een leermoment. Zonder deze wat onhandige stappen op de digitale ladder, zou het IIE er waarschijnlijk niet zijn geweest. En ook geen Almere Fiber Pilot, geen AlmereGrid, geen SARA-vestiging en geen grootschalige verglazing van heel de stad. Misschien. Ach, zo’n beker is maar een ding. Maar het verhaal dat hij vertelt…
Veel is over deze pionierstijd nog online te vinden, maar zeker zo leuk is het boek van Jak Boumans uit 2011: Toen digitale media nog nieuw waren, Preinternet in de Polder.
Volg LA op Facebook en maak kans op 1 van de 3 boeken die we namens Jak Boumans verloten onder de lezers van LA.
