Lammert Wierstra
is voormalig lid van de ‘straatnaamgevingscommissie’ van de gemeente Almere. Samen met bewoners, stedenbouwkundigen en vertegenwoordigers van de veiligheidsdiensten zat hij regelmatig ‘s avonds aan tafel om nieuwe straatnamen
te bedenken.
Almere kreeg een Parkwijk. Dat had het gemeentebestuur na rijp beraad besloten. Aan de Straatnaamgevingscommissie de eer om passende namen te bedenken. Op zich niet zo’n probleem. Planten en struiken genoeg om te vernoemen. Maar Almere zou Almere niet zijn als men er niet een extra dimensie aan zou geven. Een Eikenlaan is immers maar een Eikenlaan en een Beukenweg, tja, een Beukenweg. Maar wat was dan het extraatje dat men zocht?
Dat lag in de samenwerking met de afdeling Groen van de gemeente. Doel was om het voor elkaar te krijgen dat in straten met een planten- of bomennaam ook daadwerkelijk die plant of die boom te zien zou zijn. Dat was nogal een uitdaging. Want niet elke plant, struik of boom gedijt in Almere. Eerst kwam de namenlijst met planten en bomen die de afdeling Groen zou kunnen inzetten. Vervolgens werd letterlijk gepast en gemeten, en ziedaar: na overleg over en weer ontstond er een doortimmerd voorstel voor het gemeentebestuur om de namen vast te stellen. Men had alle vertrouwen dat, als de straten eenmaal waren gerealiseerd, er ook een boom met de betreffende naam te aanschouwen zou zijn. En dat gebeurde!
Zo is onder meer de berk vernoemd. Omdat er al een Berkelstraat was en de commissie tóch graag de berk wilde vernoemen, kwam men terecht bij een variant op het Duitse Unter den Linden (een weg in Berlijn): Onder de Berken. Een mooi voorbeeld van interne, gemeentelijke samenwerking!
