Dag Almere

In: Dag almere, Reportage | Editie:

Foto van een ruiter omringd door groen

Tekst: | Fotografie:

Fotograaf en schrijver Bart Buijs fietst door Almere en legt vast wat hem boeit.

Te paard. Buitenhout

Fietsers kwam ik hier veel vaker tegen, hardlopers en wandelaars ook, maar vandaag zie ik dit schitterende paard met trotse berijder. Fier van houding (allebei) en ongenaakbaar beheerst (allebei) schrijden ze voorbij. Even verderop kom ik ze opnieuw tegen, waar de ruiter een praatje maakt met een eveneens vaste bezoeker van het bos. Een roedel onrustige hondjes stuitert er keffend omheen, niemand wordt er zenuwachtig van. Rust en ruimte op een paar minuten van je huis: op en top Almere.

Beatrixsluis aan het Clauspad

Zo zijn er meer in Almere, praktische zelfbedienings­sluisjes, waardoor je met je (gehuurde) bootje zo’n beetje overal in de stad kunt komen. Op een mooie zondag is het een drukte van jewelste. Vooral hier, waar je van de Noorderplassen via het Beatrixpark naar het Weerwater schippert. Hoe heerlijk is dat. Dwars door de stad en toch met overwegend groene oevers. Maar vandaag is er een heuse file. Een haastige varensman stuurde zijn scheepje klem tussen de sluitende sluisdeuren? Paniek? Welnee, in no-time duikt er iemand op van Stadsbeheer om het op te lossen. Voordat iedereen erdoor is, duurt het nog wel even. Maar zeg nou zelf, waarom zou je hier haast hebben?

Shandiez, De Steiger

Ik ken industriële gebouwen in Utrecht, Eindhoven, Amsterdam en Berlijn, die omgetoverd zijn tot leisure-paleizen. En nu ken ik er dus ook eentje in Almere.
Van bescheiden omvang nog, maar niettemin een aangename verrassing voor de argeloze voorbij-fietser. Met een vanzelfsprekend oriëntaals interieur en een ongedwongen buiten. En met vrolijke live-muziek, op zondagochtend, vanuit de ernaast gelegen kerk. Ja, we zijn een heerlijke, grote stad. Er is een blij welkom en of ik soms een Perzische omelet wil, of een kopje saffraanthee? Gastvrij dekt de lading onvoldoende, hartelijk klinkt veel beter.

Danswijk

Jan en Eef puffen in de stralende middagzon. Het past maar nét, met z’n tweetjes onder die parasol. ‘Nee, die is niet van mij. Dat zie je toch? De naam van de eigenaar staat er heerlijk helder op,’ zegt Jan. Beschut tussen de papierbak, de waterton en het zelfgemaakte tafeltje van een oud naaimachine onderstel, is het best wel warm. Maar als je niks doet, gaat het wel. ‘In de achtertuin is niks te zien, hier komt er tenminste wat voorbij,’ mompelt Eef. ‘Laat je laatje even zien,’ komt erachteraan. Jan schuift het laatje van zijn naaimachinetafel open. Er zitten tennisballen in, een elleboog-brace, stukkies elektronica, een handschoen. ‘Elke dag loop ik door de wijk en wat ik vind stop ik hierin. Als ze wat kwijt zijn, dan weten ze dat ze even bij Jan moeten komen kijken.’ Wat een prachtstel.

Surfstrand Haven

Het surfstrandje in Almere haven is al jaren een hotspot voor surfend Nederland. Dit stukje Gooimeer leent zich bij alle weersomstandigheden voor de sport en er wordt alle maanden van het jaar gesurft. Ik woon er vlakbij. Staat er ineens een terras voor het gebouw! Daar zat (en zit) ook de vereniging, maar het is nu een openbaar toegankelijke lounge: Beachclub Waterproof. Hoe slim is dat! Langere openingsuren voor de surfliefhebbers én een hapje-en-drankje voor bezoekers en de talloze wandelaars op de dijk. Reclame wil ik echt niet maken, maar hé: dit is briljant bedacht en top uitgevoerd. En wat een lekker sfeertje!

Kwelwadi Hoekwierde

Stel je voor: als bewoners wil je je eigen buurtje mooi houden. Dan kun je zelf gaan snoeien, schoffelen en maaien. Welnu, dat doen ze – en nog veel meer – al meer dan vijf jaar in de Hoekwierde. Met veel succes. Maar het kan nóg mooier. Stel je voor: je wilt de biodiversiteit in je eigen buurt verhogen. Dan leg je bijenstroken aan, plant je verschillende flora-soorten, en hang je vogel- en vleermuizenkasten op. Om maar eens wat te noemeen. Als toppunt leg je een kwelwadi en kwelbeek aan. Waar vroeger ondergelopen grasstroken waren en een lelijk rechte sloot liep, daar zie je nu een meanderende wadi en een super-biodiverse beek. Niet alleen beestjes, ook kleine mensjes vinden ‘t een paradijs…

Een aangename verrassing